Z po­wodu bezpośredniej bliskości granicy państwowej, najle­piej, jeśli przed wyprawą tutaj powia­domimy placówkę Straży Granicznej w Węgorzewie o tym zamiarze telefon +48 87 437 83 20.

Obok ruin dworu u południowego krańca Dąbrówki biegnie droga, która prowadzi na most na Węgorapie. Należąca przed wojną do powiatu darkiejmskiego Dąbrówka swoje główne połączenie komunikacyjne miała poprzez Angerau i Klein Beynuhnen z Darkiejmami (od 1938 r. niem. Angerapp, obecnie ros. – Ozjorsk). Stanowiła je, odbiegająca w centrum wsi na lewo droga, którą obecnie niespełna 800 m za wsią przecina rosyjska granica. Na południe żadnej drogi nie było, jedynie dworska alejka, wiodąca do drewnianego mostka na Węgorapie.

Po 1945 r. zaistniała konieczność lepszego skomunikowania wsi z ośrodkiem administracji gminnej w Budrach. W roku 1960 przystąpiono do regulacji Węgorapy pod Dąbrówką. Najpierw zbudowano betonowy jazo-most z trzema metalowymi zasuwami,

mogącymi piętrzyć wody rzeki o 2,40 m wzwyż, a następnie wyprostowano koryto rzeczne między Dąbrówką i Zabrostem Wielkim, odcinając duży odcinek starorzecza, meandrującego pod samą granicą państwową. Wówczas też wybudowano trylinkową drogę, łączącą Dąbrówkę z Sąkiełami Małymi i dalej, przez Budzewo, z Budrami. Oficjalnym celem prac wodno-inżynieryjnych było zabezpieczenie okolicznych łąk i pól przed wiosenno-jesiennymi wylewami Węgorapy, choć wydaje się, iż wyprostowanie rzeki i odcięcie starorzecza meandrującego przy samej linii granicznej miało też podtekst polityczny. Owo zabezpieczenie przed podtapianiem również nie do końca się udało, bowiem przy większych i dłuższych opadach deszczu, tak jak działo się to latem i jesienią 2017 r., okolica zamienia się w istne jezioro, a woda potrafi zalać drogę do Sąkieł.

W latach 1965-80 na terenie gminy w ramach szeroko zakrojonej akcji melioracyjnej "uregulowano" stosunki wodne na obszarze 1700 ha w PGR-ach i u rolników indywidualnych.
Skutkiem tego jest degradacja środowiska naturalnego i zmiany przestrzeni krajobrazowej regionu wyrażające się:
- likwidacją obszarów bagiennych
- obniżaniem poziomu wód gruntowych i powierzchniowych
- masową likwidacją "oczek wodnych" mokradeł i zadrzewień śródpolnych
- przebudową koryt rzecznych
- likwidacją zadrzewień brzegowych
- zanieczyszczeniem wód powierzchniowych i gruntowych oraz wzmożonym procesem erozji na obszarze zlewni.

Bibliografia załącznikowa:

• Wojciech Marek Darski, KRAINA WĘGORAPY Wędrówki po gminie Budry, Gmina Budry 2018.