Zbudowana ok. 1905 r. jako willa własna architekta Wilhelma Andersa, wzorowana na willi z Riwiery Francuskiej. W 1919 r. została zakupiona przez Józefa Wilsona i wówczas zmieniono jej nazwę na "Józefina". Od 1921 do 1934 r. mieszkało tu rodzeństwo – Henryk i Stanisława Witaczkowie. W 1914 r. rodzina Witaczków została ewakuowana w głąb Rosji na Kaukaz. Tam Henryk Witaczek zapoznał się z jedwabnictwem. Po powrocie Witaczków do Polski w suterenach budynku rozpoczęła działalność powołana przez nich w 1924 r. Centralna Doświadczalna Stacja Jedwabnicza, której celem było rozpowszechnienie produkcji surowca jedwabnego w kraju i zapoczątkowanie przemysłu jedwabniczego przy użyciu polskiego surowca. Willa zbudowana jest w stylu eklektycznym z elementami neorenesansowymi z asymetrycznie usytuowaną wieżą i drewnianymi ażurowymi werandami. Na pierwszym piętrze , po obu stronach zamkniętych łukiem półkolistym okien, umieszczono ozdobne wieńce ze wstęgami. Po wojnie dom objęto kwaterunkiem.