Wyspa Glonek

Miejsce spotkania Teodory i Izydora Gulgowskich

O miejscu:

Muzeum we Wdzydzach jest najstarszym skansenem na ziemiach polskich. Powstało w 1906 roku z inicjatywy Teodory i Izydora Gulgowskich. Z tymi wyjątkowymi dla polskiego muzealnictwa osobami wiąże się ciekawa historia, która miała miejsce na wyspie Glonek. To właśnie tam doszło do ich pierwszego spotkania w roku 1898. 24 letni student seminarium nauczycielskiego - Izydor - pewnego letniego dnia pływał żaglówką po jeziorze. Przepływając w pobliżu wyspy Glonek zauważył o 14 lat starszą Teodorę malującą obraz na jej brzegu. Według legendy Izydor miał nie zastanawiając się długo przybić łódź do brzegu wyspy, wyskoczyć z niej i pocałować Teodorę. Inna wersja tej historii mówi o tym, że student podpłynął do wyspy, podszedł do Teodory i zapytał co maluje. Teodora miała spojrzeć na niego i odpowiedzieć: "Chcesz? Namaluję Ci miłość".

Potem spotkali się jeszcze kilkukrotnie, jednak ona miała wkrótce wracać do Berlina, gdzie pracowała artystycznie. Różnica wieku między nimi była odbierana przez społeczeństwo jako mezalians. Gwałtowne uczucie jakie wybuchło między nimi było tłumione przez rodzinę Teodory, która nie wyrażała zgody na zawarcie przez nią związku małżeńskiego z Izydorem. Młodzi byli tak zakochani, że Teodora zdecydowała się na kilkudniową głodówkę i wyprowadzkę z rodzinnego domu. Widząc zaangażowanie córki, jej rodzice zgodzili się na małżeństwo. Ceremonia zaślubin odbyła się w maju 1899 roku w kościele we Wielu, gdzie proboszczem był brat Teodory. Po ślubie Teodora przeniosła się do mieszkania męża, które mieściło się we wdzydzkiej szkole (budynek istnieje do dziś). Po wielu latach para zamieszkała we własnej willi, wybudowanej na terenie należącej do nich posesji nad brzegiem jeziora Gołuń. 21 kwietnia 1906 roku wykupili od miejscowego gospodarza Michała Hinca XVIII-wieczną chałupę podcieniową, którą podstawili na swojej działce. Założyli w niej Kaszubskie Muzeum we Wdzydzach - pierwsze na ziemiach polskich (ówcześnie zabór pruski) muzeum na wolnym powietrzu. 

Współcześnie na wyspie Glonek jest planowane utworzenie rezerwatu przyrody, ponieważ na powierzchni 9,81 ha (400 metrów szerokości i 1 km długości) znajduje się wiele stanowisk rzadkich gatunków roślin, unikalnych na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, ale także na obszarze całego mezoregionu. Na wyspie występuje różniący się od okolicznych borów drzewostan - roślinne zespoły grądowe i łęgowe. Charakterystyczny dla roślinności wyspy jest barwny aspekt wiosenny, czyli zakwit wielu roślin zielnych pod nagimi jeszcze koronami drzew: przylaszczki pospolitej, pierwiosnka lekarskiego, żywca cebulkowego. Kwitnie tu również przepiękna lilia złotogłów. Roślina pod ścisłą ochroną bardzo rzadka na nizinach, częściej występuje w Karpatach i Sudetach. Na wyspie rosną też między innymi kłosownica leśna, kokorycz pusta i wątła, głóg wielkoowocowy, jabłoń dzika, miodunka ćma, porzeczka alpejska i driakiew gołębia. Wyspa jest także miejscem gniazdowania chronionych gatunków ptaków, między innymi gągoła i  nurogęsi.

Na wyspach i w ich okolicy należy zachować ciszę, nie płoszyć, nie chwytać i nie zabijać zwierząt. Zakazuje się także rozpalania ognisk i tworzenia obozowisk!

O skrzynce:

Skrzynka w maskowaniu leśnym znajduje się na wzgórzu na wyspie, pod jednym z jałowców na współrzędnych.