Niewiele można znaleźć wiadomości na temat grodziska, którego relikty zachowały się w pobliżu Łabunia Wielkiego w widłach rzeczki Rekowy i bezimiennego cieku wodnego. Z dostępnych dokumentów wynika, że jest to grodzisko z okresu wczesnego średniowiecza. Wpisane zostało do rejestru zabytków w 1970 roku pod numerem AZP 22-14/27. Szerszych badań archeologicznych chyba jeszcze na tam nie prowadzono, ale nie potrzeba specjalistycznej wiedzy, aby odkryć pozostałości dawnej infrastruktury osadniczej. Grodzisko jest stosunkowo spore. Wyraźnie zarysowana jest część centralna obiektu, obwałowania oraz fosa. Wystarczy trochę wyobraźni i można przenieść się w czasie o jakieś 2000 - 2500 lat.
Do grodziska najwygodniej dotrzeć (także rowerem) od drogi asfaltowej prowadzącej z Łabunia Wielkiego do Iglic. Można też dostać się tam maszerując wzdłuż rzeczki Rekowy. Wariant drugi jest dużo trudniejszy, ale bardziej atrakcyjny dla miłośników chaszczowania. Drogi tam wprawdzie nie ma żadnej, ale są ścieżki wydeptane przez zwierzęta oraz obfitość dzikiej flory i fauny.
Symbol | Typ | Współrzędne | Opis |
---|---|---|---|
Początek ścieżki | --- | Tu z drogi asfaltowej ruszaj w las. |