Rezerwat Przyrody Góra Jeleniowska został utworzony w 1997 roku. Położony jest na południe od czerwonego szlaku turystycznego (Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego), na wschód od drogi wojewódzkiej nr 756 z Nowej Słupi do Łagowa. Obejmuje swoją powierzchnią znaczną część grzbietu leżącego na zachód od szczytu Góry Jeleniowskiej. Jego zadaniem jest ochrona ostańcowych form skalnych, rozwalisk skalnych oraz terasów z rumowiskami typu gołoborzy wraz z porastającym je naturalnym zbiorowiskiem leśnym. Główny grzbiet rezerwatu budują piaskowce kwarcytowe. Na skutek silnego i głębokiego spękania wytworzyły się z nich formy mające postać ostańcowych skałek (są one największą atrakcją rezerwatu). Wokół nich znajdują się rozwaliska skalne, przechodzące stopniowo w kierunku południowym w rumowiska blokowe o cechach gołoborzy. We wschodniej części rezerwatu, w pobliżu szczytu Góry Jelenioweskiej, występują dwie grupy skałek. Mniejsza, wschodnia stanowi głazowisko złożone z kilku naturalnych występów skalnych i dużych bloków o średnicy do 2 m. Większa, leżąca około 100 m na zachód, stanowi grzędę skalną o długości 20 m, szerokości 12 m i wysokości do 5 m. Południowa ściana grzebienia opada stromo w dół, a w jej dolnej części tworzy niewielką niszę. Ku północy grzęda opada zboczem pokrytym gołoborzem. Grubość gołoborza wynosi około 4 m. Bloki gołoborza są ostrokrawędziaste, wielkości do 1 m. Warunki klimatyczne i podłoże ubogie w wapń stworzyły warunki dla rozwoju roślin pochodzenia górskiego. Dominującym zespołem roślinnym jest zubożała buczyna karpacka w formie podgórskiej. Wiek drzew szacowany jest na około 100 lat. Występuje tu wiele gatunków objętych ochroną min.: marzanka wonna, konwalia majowa i kopytnik pospolity.
Symbool | Soort | Coördinaten | Beschrijving |
---|---|---|---|
Interessante plek | --- | grupa skałek (małe głazowisko) |