Żeby dostać się do skrzynki będziecie potrzebować pięciu cyfr (A, B, C, D, E) umieszczonych w logbookach tej ścieżki. Skrzynek jest więcej, więc w niektórych literkocyferki będą się powtarzać, także jak spiszecie A, B, C, D i E, to macie wszystko.
Przy Kolejowej 38 ufundowany został drewniany krzyż w 1914 r. przez Mariannę Kultys zamieszkującą wówczas Starą Wieś. Wykonawcą był kozieniczanin Flak. Na krzyżu umieszczony jest napis:
Ciernie nasz i boleści nasze sam poniósł. Bóg tak sam chciał.
Napis na krótszym ramieniu krzyża:
BOŻE błogosław temu ludowi. 1914.
Krzyż przeżył dwie wojny światowe i jest z mieszkańcami Starej Wsi już 100 lat.
Inicjatorką odrestaurowania zniszczonego krzyża była wnuczka fundatorki, która zwróciła się z prośbą do władz samorządowych o pomoc w odnowieniu krzyża. Dzięki swej inicjatywie i pomocy burmistrza gminy Kozienice, mieszkańcy doczekali się odnowienia krzyża. Obiekt został odrestaurowany przez artystów Eligiusza Szewczyka i Benedykta Janaszka. Krzyż został ścięty i ustawiony ponownie po wymianie spróchniałych elementów na górze i w podstawie krzyża. Główny trzon zaimpregnowano i pomalowano. Na krzyżu pojawiła się rzeźba – Pieta autorstwa E. Szewczyka. Uzupełniono brakujące elementy dekoracyjne, a zachowano te wykonane jeszcze przez Flaka. Ramiona krzyża uwypuklają ornamentykę nieczęsto spotykaną pośród krzyży drewnianych. DO krzyża prowadzi wyłożona kostką alejka, całość otoczona jest płotkiem wykonanym przez kozienickiego kowala artystycznego. 8.10.2005 r. Odbyło się uroczyste poświęcenie krzyża z udziałem mieszkańców. Po ceremonii w kaplicy przy ul. Lubelskiej została odprawiona msza święta.*
O keszu:
Większy pojemnik na słupie. W środku logbook, ołówek, temperówka, certyfikaty i krety (w końcu to geohotel - miejsca jest nawet na te większe jakby co)
*Opis pochodzi z książki: Dziedzictwo kulturowe gminy Kozienice; Krzysztof Zając, Renata Maj; wyd.: Towarzystwo Miłośników Ziemi Kozienickiej 2013, s. 166-169.