Kościół barokowy z 1721 r. zbudowany ze średniowiecznej cegły. Posiada wysoką wieżę, barokowy ołtarz z 1725 r. z bogatą dekoracją snycerską.
Pierwotnie połączony z amboną był fragment loży kolatorskiej z okresu budowy świątyni. Na drewnianym sklepieniu malowidła z 1930 r. w konwencji barokowej.
Jeden z nielicznych na Pomorzu Zachodnim kościołów utrzymanych w formach holenderskiego baroku. Mimo niewielkich rozmiarów prezentuje wybitne wartości architektoniczne.
W 1930 r. przeprowadzono remont kościoła, w wyniku którego uzyskał on nowy, neobarokowy hełm wieży, utracił zaś część dawnego, cennego wyposażenia i wystroju, na czele z barokową polichromią stropu. Na miejscu tej ostatniej malarz Ernst Fey, wykonał nowe, neobarokowe malowidła.