Seria miejsckich skrzynek założona w jednym celu: przybliżenie historii miasta Pleszewa.
Staramy się, by każda skrzynka była inna i ukryta w inny sposób, lecz pamiętaj - w większości przypadków jesteś na widoku, uszanuj miejsce, w które Cię zabieramy i lokalnych mieszkańców, których przodkowie bogato zapisali się na kartach historii.
Jeśli znalazłeś błąd w tekście, lub nie zgadzają się kordy - napisz.

14 maja 1902 roku oddano w Pleszewie pierwszą nitkę wodociągu. Stacja pomp znajdowała się na terenie dzisiejszych Plant. Wodę czerpano z dwóch studni głębinowych za pomocą dwóch pomp ssąco – tłoczących napędzanych parową lokomobilą. Wodę z dwóch studni głębinowych o głębokości 12,5 i 13,5 m czerpano za pomocą dwóch pomp ssąco – tłoczących, które były napędzane lokomobilą. Wydajność pomp była 60 m3 wody na godzinę.

Warto dodać, że zaledwie rok wcześniej 14 lutego 1901 roku popłynęła woda z kranów w Krakowie.

Magistrala była zbudowana z rur żeliwnych łączonych kielichowo, uszczelnionych pakułami i “dobijanych” uszczelką ołowianą”.
Magistrala biegła z Maszynowni w dzisiejszych Plantach do ulicy Lindenstrasse (Wojska Polskiego), Breslaustrasse (Sienkiewicza) przez Marktpatz (Rynek, Gnensenerstrasse (Daszyńskiego) do Marschenerweg (Marszewskiej) gdzie ulokowano Wieżę Ciśnień.

Woda była tłoczona z maszynowni do wieży ciśnień (kesz wieża ciśnień - OP9D6P), “po drodze” był rozbiór wody do poszczególnych posesji. W wyniku małej ilości poboru wody zapełniał się zbiornik w wieży ciśnień do momentu aż nastąpił przelew rurą 175 mm do nieistniejącego obecnie stawu przy ulicy Michałowskiego (deptak). Równocześnie za pomocą linii telegraficznej był przekazywany sygnał do maszynowni i maszynista wyłączał pompy. Pompy były wyłączone do czasu gdy woda pod ciężarem własnym spłynęła w ilości 9/10 pojemności zbiornika z wieży ciśnień. Następował sygnał i maszynista włączał ponownie pompy. Taki system działania trwał aż do 1983 roku gdy oddano do użytku Centralną Stację Wodociągową przy ulicy Kaliskiej 153a.

Ciekawostką jest fakt, że wodociągi  były już w Pleszewie w czasach Jagiellonów.

Podczas przebudowy sieci kanalizacyjnej w ulicy Łąkowej i Poznańskiej w lecie 2017 roku, wydobyto z ziemi dwie drewniane rury o średnicy 30 cm i średnicy przepływu wody około 10 cm.

Znaleziska zostały wysłane do Biskupina, a stamtąd do Laboratorium Datowań Bezwzględnych w Krakowie. Prof. dr Marek Krąpiec określił wiek sosny pospolitej, która została użyta do produkcji rury. Zastępca burmistrza Pleszewa Andrzej Jędruszek potwierdził, że jedna sosna została ścięta w 1580 roku, druga cztery lata później.

Rury wykonywano ręcznymi świdrami z pni sosnowych o długości 2 metry i średnicy zewnętrznej 25 cm. Otwór wewnętrzny rury był średnicy 10 cm. Niekiedy używano wiertarki poruszanej kołem wodnym o osi pionowej. Rury łączono metalowymi łącznikami uszczelnianymi konopiami lub mchem oraz smołą. Rozgałęzieniami wodociągu były drążone naturalne odnogi konarów drzew.

Co do kesza:

Na kordach +/- 5m. 

Nie musisz wchodzić na teren stacji pomp, skakać przez płot itd.