Parafia Opieki Matki Bożej w Dubiczach Cerkiewnych
Parafia prawosławna w Dubiczach Cerkiewnych, w dekanacie Kleszczele diecezji warszawsko-bielskiej. Parafia powstała na początku XVI w. Pierwsza cerkiew pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła została wzniesiona „ku wygodzie poddanych” w połowie drogi między Żarywcem (dzisiejszymi Dubiczami) a Czechami. W 1553 parafia otrzymała przywileje od Zygmunta II Augusta. W owym czasie parafia należała do eparchii włodzimiersko-brzeskiej, która wkrótce w 1596 przyjęła (wraz z jej biskupem Hipacym Pociejem) postanowienia unii brzeskiej.
W latach 50. XVI w. wsie wchodzące w skład parafii (szczególnie Dubicze i Grabowiec) zostały wyludnione na skutek epidemii dżumy (1653) i najazdu szwedzkiego (1655–1657). Wkrótce po ponownym zaludnieniu i odbudowie wsi, tereny te stały się miejscem przemieszczania się wojsk rosyjskich i szwedzkich w wojnie północnej, co spowodowało nowe zniszczenia i ofiary wśród ludności. W tym czasie (prawdopodobnie w 1704) spłonęła doszczętnie dubicka cerkiew; ocalała tylko jedna ikona (Matki Bożej Opiekuńczej) – fakt ten upamiętniono zmianą wezwania parafii na „Protekcji Najświętszej Panny” (co potwierdzają dokumenty z wizytacji generalnej z 1727). Cerkiew została odbudowana w latach 1727–1729. W I połowie XVIII w. parafia obejmowała wsie: Dubicze, Czechy, Grabowiec, Jelonkę, Kuraszewo, Orzeszkowo, Rutkę, Tofiłowce, Drugie Tofiłowce i Werstok. W 1769 w Werstoku zbudowano cerkiew. (Źródło)