Przy odcinku szlaku Św. Jakuba biegnącym przez wieś Nowosielce znajduje się zabytkowy Kościół Parafialny pw Św. Marii Magdaleny. Świątynia pochodzi z końca XVI w. i datowana jest na ok. 1595 rok. Konsekrował ją arcybiskup Lwowski Dymitr Solikowski. Konstrukcja tej drewnianej budowli sakralnej nawiązuje do architektury drewnianych świątyń gotyckich. Dawniej kościół ten dla chłopstwa pełnił także funkcję twierdzy, w której bronili się przed najeźdźcami. Świątynia remontowana była w XIX i następnie w XXw. 

Na ołtarzu głównym znajduje się zabytkowy obraz Matki Bożej malowany na desce lipowej w 1529r. przez krakowskiego malarza. Godny uwagi jest także obraz św. Marii Magdaleny w ołtarzu bocznym oraz renesansowe stalle, ambona i kamienna kropielnica i kaplica św. Jana Napomucena. 

Opis obiektu zapożyczony ze strony o zabytkach:

Kościół orientowany, usytuowany jest na szczycie wzgórza, we wschodniej części wsi, otoczony drewnianym ogrodzeniem z gontowym daszkiem. W obrębie ogrodzenia pozostałości starodrzewia. Północną część wzgórza, poza ogrodzeniem, zajmuje kopiec M. Pyrza. Kościół składa się z jednoprzestrzennej, prostokątnej nawy (poprzedzonej kwadratowym przedsionkiem pod wieżą) i węższego, prostokątnego prezbiterium zamkniętego od wschodu trójbocznie. Do prezbiterium przylega od północy prostokątna zakrystia. W bryle świątyni dominantę stanowi wysoka, izbicowa wieża. Nawa i prezbiterium o ścianach równej wysokości nakryte są wysokim, dwuspadowym dachem o wspólnej kalenicy, opadającym nad zamknięciem prezbiterium trzema połaciami. Połacie dachu na styku nawy i węższego prezbiterium są płynnie zagięte. Zakrystia nakryta jest dachem dwuspadowym. Nawę i prezbiterium obiegają soboty wsparte na słupach z mieczowaniem, przerwane jedynie w miejscu zakrystii. Na kalenicy dachu, na styku nawy i prezbiterium znajduje się niewielka, sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę kryta blachą. Wieża o ścianach zwężających się ku górze zwieńczona jest izbicą i nakryta czterospadowym, łamanym dachem. Dolne partie wieży chronione wydatnym zadaszeniem. Wszystkie dachy oraz wieża pokryte są gontem, ściany kościoła oraz izbica wieży szalowane deskami w pionie. Kościół wzniesiony został z drewna w konstrukcji zrębowej, wieża w konstrukcji słupowo-ramowej. Nowe przyziemie wieży murowane z kamienia. Ściany nawy i prezbiterium wzmocnione zostały lisicami. Więźba dachowa storczykowa. Drzwi prowadzące z prezbiterium do zakrystii żelazne z okuciami w skośną kratę, z zawiasami i zamkiem (zap. XVII w.), otwory okienne prostokątne. Wnętrze nakryte stropem płaskim bez zaskrzynień. W środkowej części nawy dwa duże drewniane słupy podtrzymujące poprzeczny i wzdłużne podciągi dźwigające strop. Belka tęczowa z grupą Pasji. Chór muzyczny z wysuniętym parapetem o linii falistej, wsparty na dwóch profilowanych słupach z wysokimi cokołami. Na ścianach i stropie polichromia ornamentalna. Zachowane wyposażenie rokokowe: ołtarz główny i dwa boczne z lat 1773-1775 r., ambona, chrzcielnica, dekoracja chóru muzycznego z 2 poł. XVIII w.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz, możliwość zwiedzania wnętrza po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

A poniżej historia świątyni z tejże witryny:

Miejscowość Nowosedlcze wymieniona jest po raz pierwszy w nadaniu księcia Władysława Opolczyka dla Franczka z Marszowic w roku 1372 r. W 1384 r. właścicielka wsi, Katarzyna - wdowa po wymienionym wcześniej Franczku, uposażyła parafię w łan ziemi oraz wyspę położoną przed kościołem i przeznaczoną na dom parafialny. Obecna świątynia, zapewne druga z kolei, została konsekrowana w 1595 r. W 1624 r. mieszkańcy wsi schronili się w kościele, odpierając napad zagonu tatarskiego (wg. tradycji kościół był warownią wyposażoną w cztery śmigownice, otoczoną z trzech stron wodą, a z czwartej wysokimi wałami ziemnymi). Bliżej nieokreślone prace remontowe miały miejsce w latach 1801-1802, dotyczyły one dzwonnicy. W latach 1871-1877 kościół poddano gruntownemu remontowi (dachy pokryto nowym gontem, odnowiono ołtarze, ambonę, chrzcielnicę oraz chór muzyczny). Kolejne drobne remonty przeprowadzono w latach 1903, 1913, 1920. Kościół odnowiono także w 1936 r., a w jego najbliższym otoczeniu usypano kopiec na pamiątkę skutecznej obrony przed Tatarami zorganizowanej przez wójta Michała Pyrza w 1624 r. Kolejne remonty przeprowadzono w latach 1955 i 1984-1985. W latach 90-tych XX w. przebudowano przyziemie wieży dostawiając kamienny przedsionek z przyporami na narożach.

O keszu:

Kesz to mikro z magnesem zawierające logbook. Zabierz ze sobą coś do pisaniaSkrzyneczka ukryta na wysokości ok 1,5m, osłonięta przed deszczem

ZNAJDUJESZ SIĘ NA TERENIE SAKRALNYM

ZACHOWAJ POWAGĘ MIEJSCA 

PROSZĘ O UWAŻNE I OSTROŻNE PODEJMOWANIE KESZA

ZRÓB WSZYSTKO TAK, BY GO NIE SPALIĆ! :)

ZNALAZŁEŚ / AŚ? GRATULUJĘ

ZOSTAW GO, PROSZĘ, TAK JAK POWINIEN BYĆ UKRYTY :)

KESZUJ BEZPIECZNIE!

I BAW SIĘ DOBRZE :)