Od zawsze ludzkość obcowała z przeróżnymi wirusami i bakteriami, które wywoływały wiele epidemii. Odkąd człowiek stąpa po świecie po dzień dzisiejszy tak wielkich klęsk było bardzo wiele. Przygotowując tego kesza chcę przybliżyć sytuację jaka panowała w XIXw. na świecie, w Polsce, a wreszcie na ziemiach przeworskich. 

      W XIXw. ludzkość raz po raz poddawana została próbom poprzez różne choroby, które mroziły ludziom krew w żyłach, a także przez głód.

W tamtym czasie człowiekowi, niezmiennie od kilku wieków, towarzyszyła i spędzała sen z powiek dżuma. Śmiertelne żniwa zbierał w parze z głodem tyfus. Jednak w największe przerażenie wprawiała cholera, która nie była przejściowym niebezpieczeństwem, a długofalowym i bardzo śmiercionośnym. Pojawiała się i znikała równie szybko, a kolejny jej atak następował po kilku, kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu latach. Cholera była zarazą obecną w wielu częściach świata. 

      Osoby chore poddawano brutalnym i bezskutecznym próbom leczenia, a Ci, którzy ustrzegli się trafienia w ręce medyków, próbowali wyleczyć się na własną rękę przy pomocy kamfory, czosnku, oparów octu czy też płonącej smoły. Uczeni prowadząc badania nad nową chorobą zauważyli, jak ważna jest czysta woda, która w owych czasach używana przez ludzi była jakości skrajnie przeciwnej. 

      Cholera podobnie do dżumy charakteryzuje się nagłym atakiem na organizm i prawdopodobieństwem 50/50, że nawet w ciągu kilku - kilkunastu godzin powoduje śmierć i może dopaść każdego człowieka. Chory widzi co dzieje się z jego ciałem, dostaje napadu biegunki i wymiotów, twarz i kończyny sinieją. W ten sposób cholera wielokrotnie dziesiątkowała świat w XIXw.

      Zaraza, o której mowa, to tzw. zaraza podróżująca. Tutaj także występuje podobieństwo do dżumy. Najwcześniejsze obserwacje cholery pochodzą z początku XIX stulecia z Indii, skąd wleczona była dalej na cały glob.

Do Warszawy dotarła w roku 1831. Została przywleczona do Polski przez rosyjskie wojsko, które wysłano do stłumienia powstania listopadowego. 

Na ziemi przeworskiej pierwsza epidemia cholery trwała od lipca do sierpnia 1831 roku. Zabrała ze sobą wiele dusz. Ciała zmarłych składano w zbiorowych mogiłach umiejscowionych za miastem, a miejsce pochówku oznaczone było krzyżem. Podobnych miejsc - cmentarzy epidemicznych, w okolicy Przeworska jest wiele. Z tego czasu pochodzi właśnie ten cmentarz epidemiczny gminy Studzian, który przedstawić chcę Tobie zakładając tę skrzynkę. Kolejna epidemia cholery na przeworskich terenach pojawiła się w czerwcu i lipcu 1855 roku.

W tym miejscu obecnie znajduje się pomnik upamiętniający zmarłych mieszkańców gminy Studzian, którzy zmarli na cholerę w 1831r. Postument zwieńczony jest krzyżem z Jezusem Ukrzyżowanym, a pod nim klęczy Anioł. Pomnik ten pochodzi z 1890r. 

O keszu:

Kesz to mały pojemnik. W środku jest logbook i ołówek i kilka fantów na wymianę.

PROSZĘ O UWAŻNE PODEJMOWANIE KESZA

ZACHOWAJ TAKŻE POWAGĘ MIEJSCA PODCZAS SZUKANIA,

JEST TO DAWNY CMENTARZ!!

ZRÓB WSZYSTKO TAK, BY GO NIE SPALIĆ! :)

ZNALAZŁEŚ / AŚ? GRATULUJĘ

ZOSTAW GO, PROSZĘ, TAK JAK POWINIEN BYĆ UKRYTY :)

KESZUJ BEZPIECZNIE!

I BAW SIĘ DOBRZE :)