Adam Mickiewicz w Panu Tadeuszu, opisując majątek Soplicy, użył popularnego w Polsce przysłowia Pańskie oko konia tuczy". Tym samym zacytował "O wychowaniu młodzieży" Plutarcha, który z kolei cytował Oeconomicus Ksenofonta. Tenże zaś znane nawet koniuszym przysłowie "nic tak nie tuczy konia, jak oko króla". Czyli już w IVp.n.e. wiedziano, że warto dopilnować swoich spraw i osobiście angażować się w nie, a nie zdawać się wyłącznie na innych.
A jak z zaangażowaniem keszerów w poszukiwania skrzynek ?