Sanktuarium Matki bożej z Lourdes to najstarszy obiekt architektury sakralnej zloka-lizowany w granicach administracyjnych miasta Ruda Śląska. W miejscu obecnej świątyni istniał wcześniej drewniany kościółek, który został konsekrowany przez sufragana krakowskiego Mikołaja Oborskiego w 1670 r. Świątynia ta przetrwała do początku XIX w. Zdecydowano wówczas o wzniesieniu budowli murowanej, którą sfinansowali właściciele państwa bytomskiego – Łazarz Henkel von Donnersmarck i jego małżonka, Antonina. Obecna świątynia powstała w roku 1806 i wtedy też została konsekrowana przez proboszcza parafii kochłowickiej, kanonika Jerzego Przybyłę. Jako budowniczego podaje się Hoffmana z Rybnika.
Kochłowickie sanktuarium to świątynia jednonawowa, orientowana, reprezentująca schyłkową wersję baroku. Wnętrze obiektu jest trzyprzęsłowe, z wyodrębnionym węższym prezbiterium zamkniętym półkolistą apsydą. Fasada frontowa jednoosiowa, z wieżą na planie kwadratu, osadzoną kalenicowo i wtopioną częściowo w połacie dachu oraz połączoną z nimi za pomocą wąskich spływów wolutowych. Wieżę wieńczy cebulasty hełm z latarnią i krzyżem. Elewacje boczne i prezbiterium ozdobione skromnym detalem architektonicznym w postaci wyodrębnionego cokołu, przeciągniętego przez całą bryłę gzymsu koronującego oraz z podziałem w postaci płytkich lizen. W miejscu styku nawy i prezbiterium usytuowana sygnaturka. W 1904 roku Kongregacja Mariańska Panień ufundowała dla świątyni grotę Matki Bożej z Lourdes.
Źrodło: https://www.wirtualnaruda.pl