Droga Świętego Jakuba, nazywa także często po hiszpańsku Camino de Santiago, jest to jeden z najważniejszych, chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych. Funkcjonuje od czasu średniowiecza, ale pod koniec XX wieku, nastąpił w Europie renesans pieszego pielgrzymowania do Santiago de Composteli, gdzie ma się znajdować grób Świętego Jakuba. każdy pielgrzym wędrując do tego miasta może wybrać jedną z liczną dróg. Jedną z takich dróg jest Pomorska Droga Świętego Jakuba, biegnąca z Litwy przez Rosje i Polskę do Niemiec, gdzie łączy się z Via Baltica, inną Jakubową drogą. Szlak ten często jest oznaczony charakterystyczną, żółtą muszlą na niebieskim tle.

Odnoga Pomorskiej Drogi biegnie ze Sławna przez Polanów, gdzie dociera się na Świętą Górę Polanowską i dalej przez Wyszewo do Koszalina.

Jedno z najwyższych wzniesień otaczających Polanów, o wysokości 171 metrów n.p.m., zwane dawniej Wielkim Widokiem, na którym kiedyś znajdowały się restauracja, taras widokowy oraz aleje spacerowe. Zostały one zbudowane na początku XX stulecia, gdy Polanów intensywnie rozwijał się jako kurort. Miejscowy Żyd, Hermann Kohls (jedna z najbardziej zasłużonych w historii osób dla Polanowa) wybudował na Wielkim Widoku wieże widokową. W roku 1928 został on honorowym obywatelem miasta Polanowa. W połowie lat 20. Hermann Kohls otrzymał z tytułu ubezpieczenia 40 000 marek, które przeznaczył na wybudowanie w mieście wieży widokowej, która została ukończona na przełomie roku 1926/27. Obok drzwi zewnętrznych na wysokości ok. 1,5 m umieszczona była mosiężna tablica, na której wygrawerowane było nazwisko fundatora i rok budowy. Hala, która znajdowała się obok wieży, została dobudowana między 1928 a 1933 rokiem i służyła jako sala taneczna i bankietowa. Jej budowę również ufundował Hermann Kohls. Wieża Widokowa nie miała początkowo żadnej nazwy, nazywano ją po prostu Wieża Kohlsa i dopiero po roku 1933 oficjalnie przemianowano ją na Wieżę Bismarcka. Mimo spalenia Polanowa przez żołnierzy Armii Czerwonej w marcu 1945, sama restauracja ocalała i była używana jeszcze na początku lat 60-tych. Do dziś widoczne są fundamenty budowli z Wielkiego Widoku.

W latach 80. na zachodnim stoku wybudowano nieistniejący już wyciąg narciarski, który funkcjonował do początku lat 90-tych. Niedaleko od skrzynki Polanowa, wyraźnie widać wycięty stok narciarski, długości 600 metrów i o różnicy poziomów ponad 80 metrów. W lewo od stoku, w zaroślach zachował się górny budynek wyciągu, tzw. wyrwirączki.