W Żniatynie stoi świątynia, która podobno do 1928 roku służyła wiernym obu obrządków: greckiego i łacińskiego, pozostając pod zarządem proboszcza łacińskiego. Świątynia została wzniesiona na wzgórzu w 1790 roku, otoczona jest starymi drzewami. Jest murowana, stylistycznie odbiega od typowej architektury cerkiewnej, prezentuje typowy dla tamtego regionu styl barokowy. Taka perełka wśród pól Sokalszczyzny…

Kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła. (obecnie trwa jego rememont generalny - rozpoczęty we wrześniu 2006r.). Wzniesiony w r. 1790 z fundacji Jakuba Hadziewicza. Odnawiany m. in. w latach: 1874 i 1925. Barokowy. Położony na wyniosłym wzgórzu w otoczeniu drzew. Orientowany. Murowany z cegły, otynkowany. Nawa prostokątna z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, przy którym od strony północnej zakrystia, od południowej mniejszy składzik. Przy nawie od zachodu czworoboczna kruchta z w. XX. Wewnątrz nawa rozczłonkowana pilastrami, ponad którymi odcinki gzymsu. Tęcza zamknięta łukiem półkolistym z belką pokrytą ornamentem rokokowym. W prezbiterium sklepienie kolebkowo-krzyżowe, w pozostałych lokalnościach stropy. Chór muzyczny wsparty na dwóch filarach. Zewnątrz ściany o podziale pilastrowe-ramowym. Elewacja frontowa ujęta na narożach ukośnymi szkarpami, zwieńczona falistym szczytem, ze spływami po bokach. We wnękach elewacji frontowej rzeźby śś. Jana Nepomucena i Franciszka (?) barokowe z w. XVIII. Szczyt wschodni trójkątny, rozczłonkowany pilastrami. Dachy dwuspadowe, z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę nad nawą, kryte blachą. Ołtarz główny barokowy z w. XVIII, z obrazem św. Michała Archanioła z tegoż czasu w zwieńczeniu. Dwa ołtarze boczne koniec w. XVIII. Ambona barokowa koniec w. XVIII. Feretron barokowy z w. XVIII. Trzy krucyfiksy procesyjne o charakterze barokowym. Obraz Ukrzyżowania z przełomu w. XVIII/XIX, przeniesiony z kaplicy w Leszczkowie. Dwa portrety: Jakuba Hadziewicza fundatora kościoła i jego żony, koniec w. XVIII. Epitafium Jana Hadziewicza z datą 1800 (?), kamienne, z zatartym napisem, wmurowane w szkarpę kościoła. Monstrancja klasycystyczna z 1. poł. w. XIX. Kielichy: 1. regencyjny z r. 1739 (być może dawna puszka), przeniesiony ze Starego Sioła; 2. barokowy z r. 1752, ufundowany przez Jacentego Bandnarczyka. Relikwiarz z w. XVIII. Kilkanaście lichtarzy cynowych z przełomu w. XVIII/XIX. Lawaterz miedziany z 2. poł. XVIII.
W dzwonnicy dwa dzwony, jeden z r. 1743, oba z napisami cyrylicą.

Skrzyneczka - pojemnik z magnesem, na placu kościelnym

Powodzenia