Jak w każdym mieście w tym regionie tak i w Tarnogrodzie corocznie w Święta Bożonarodzeniowe stawiana jest na rynku sporych rozmiarów miejska szopka betlejemska. Obok szopki nieodłączny jej towarzysz - ogromna choinka. Oczywiście prawdziwy urok takich szopek objawia się w pełnej okazałości po zmroku. Zapraszam w odwiedziny do tego miejsca.

Jako że szopka nie będzie stała tu cały rok, warto wspomnieć na temat samego rynku (jeden z największych we Polsce) i miasta, ponieważ miejsce to nadaje się do odwiedzin o każdej porze roku.

Na rynku jest pięknie przedstawiona historia tego miasta, są stare zdjęcia, stare mapy, itp. Kilka informacji poniżej wzięte z tych tablic:

Tarnogród – miasto królewskie lokowane w 1567 roku przez Zygmunta II Augusta, położone na krańcach południowych dzisiejszego województwa lubelskiego. W XVI w. należał do ziemi przemyskiej w Rusi Czerwonej (województwo ruskie), W XIX wieku jedno z największych miast Polski (o czym świadczy tarnogrodzki rynek – jeden z największych w Polsce).

Tarnogród założono w miejscu, w którym wcześniej nie było osady, na obszarze terenów królewskich. W przywileju lokacyjnym ustalono nazwę Tarnogród, granice miasta oraz zarządzające ustrój prawo magdeburskie. Miasto wybudowano na płaskowyżu poprzecinanym głębokimi wąwozami; fortyfikacyjny kształt miejsca przypominał o dawnym charakterze obronnym tych terenów i istnieniu tam grodziska Cierniogród. Pierwotny Tarnogród miał kształt tarczy, zbudowanej wokół dużego nieforemnego rynku i ciągnącej się na długości około 800 metrów drogi będącej częścią szlaku łączącego Lublin z Przemyślem. W Tarnogrodzie odbywały się tygodniowe targi i roczne jarmarki. Handlowy charakter miasta podkreślały istniejące najpewniej od czasów zaborów „kramnice”, czyli zabudowane szeregowo miejsca na handel i usługi. Największy rozwój kramnic następuje po zakończeniu pierwszej wojny światowej, kiedy pomieszczenia te przeznaczono na sklepy różnych branż. Najpełniejszy opis dawnych sklepów i rynku znajdujemy w „Słowie Powszechnym” z 1990 roku. ”Na rynku z tradycyjną zabudową koncentruje się całe życie Tarnogrodu…”. Elementy tej zabudowy przetrwały do początku lat 80-tych XX w. Wcześniej część handlu przejął wybudowany w 1967 r. Dom Handlowy. Plac po ostatnich kramnicach przed Tarnogrodzkim Ośrodkiem Kultury został przebudowany w 2010 r., a głównym elementem jego wystroju jest stylizowana figura koguta nawiązująca do odbywających się od 1975 roku Międzynarodowych Sejmików Wiejskich Zespołów Teatralnych i następnie Ogólnopolskich Sejmików Teatrów Wsi Polskiej. Dzięki sejmikom Tarnogród nazywany jest Stolicą Wiejskiego Teatru.

Figura tego koguta stoi kilkanaście metrów przed szopką. A teatr tarnogrodzki corocznie w Święta wystawia przedstawienia jasełkowe.

Na rynku znajduje się również pomnik Jana Pawła II, a także pomnik upamiętniający pomordowanych mieszkańców podczas II wojny światowej.

Jeszcze kilka dodatkowych informacji:

W 1589 r. Tarnogród wraz z okolicznymi 20 wsiami znalazł się w dobrach Jana Zamoyskiego. Dnia 22.XI.1715 r. zawiązana została Konfederacja Tarnogrodzka, skierowana przeciwko grabieżczej polityce saskiej Augusta II. Po rozbiorach Polski miasto dostaje się pod zabór austriacki.
Od roku 1809 znajduje się w granicach Księstwa Warszawskiego, zostając powiatem do roku 1826. Społeczeństwo Tarnogrodu bierze udział w powstaniu w 1863 r., walcząc w oddziałach Czechowskiego i Lelewela. Za udział mieszkańców w tym zrywie narodowym Tarnogród traci prawa miejskie w 1869 r.
Przed I wojną światową liczy 7800 mieszkańców. W 1987 roku ponownie otrzymuje prawa miejskie. W roku 2007 Tarnogród obchodzi swoje urodziny – 440 rocznicę lokacji miasta.

Skrzynka – mikro magnetyk z samym logbookiem – na obrzeżach rynku.