Ukryty Gdańsk - seria keszy wieńcząca projekt popularyzacji ideii geocachingowej oraz historii i tajemnic Gdańska.

1 lipca 1921 r. zapadła decyzja o utworzeniu nowego kompleksu sportowego na Biskupiej Górce.

Pierwsze prace ziemne (niwelacyjne) na pofortecznych terenach wzgórza rozpoczęto jeszcze z końcem 1921 r., kontynuowano je także w 1922 r. Miały one charakter prac interwencyjnych, bowiem magistrat skierował do nich bezrobotnych. W tym samym czasie możliwością utworzenia na Biskupiej Górki własnego boiska zainteresowali się także działacze jednego z najważniejszych klubów sportowych: Stowarzyszenia Gimnastyczno-Szermierczego Prusy 1859 w Gdańsku (Turn- u. Fechtverein Preußen 1859 zu Danzig e.V.). Podmiot ten powstał w 1920 r. w wyniku połączenia się najstarszego w mieście stowarzyszenia sportowego z prawdziwego zdarzenia (Turn- u. Fechtverein 1859 zu Danzig e.V.), założonego oficjalnie 6 grudnia 1859 r., oraz znacznie młodszego, bo działającego od 1909 r., Klubu Sportowego „Prusy” (Sportclub Preußen). O ile pierwszy z wymienionych związków posiadał kilka sekcji sportowych, w tym doskonale rozwiniętą sekcję gimnastyczną, a także sekcję kobiecą (utworzył ją jako pierwszy w Gdańsku już w 1909 r.), o tyle Klub Sportowy „Prusy” wyspecjalizował się w pierwszej kolejności w piłce nożnej – dyscyplinie, która gwałtownie zyskiwała na popularności także wśród ówczesnych obywateli Wolnego Miasta.

Działacze Turn- u. Fechtverein Preußen 1859 zu Danzig e.V., jeszcze w trakcie pertraktacji z magistratem (mając już jednak zapewnienie o przekazaniu w przyszłości boiska na cele klubu) rozpoczęli prace nad adaptacją terenu na cele sportowe. W pierwszej kolejności skupiono się na remoncie i wyposażeniu murowanego obiektu dawnej prochowni (w latach międzywojennych: Kasematte Knesebeck), jak i jej najbliższej okolicy. Zniwelowano dawny nasyp Lunety Knesebeck (inaczej: Lunecie Cafarellego), długi na około 200 m. i szeroki na 4 m. W samej prochowni wybito okna i drzwi, wyburzono część ze ścian, wnętrza pomalowano, uszczelniono dach (prowizorycznie zabezpieczona i wyposażona kazamata była już zimą 1922/1923). Do tego czasu oficjalnie teren po dawnej Lunecie Knesebeck został już przekazany stowarzyszeniu (1 października 1922 r.).

Nie jest znana dokładnie data, kiedy na nowym boisku pierwszy mecz rozegrała drużyna piłki nożnej Turn- u. Fechtverein Preußen 1859 zu Danzig e.V., ale z dużą dozą prawdopodobieństwa można przyjąć, że miało to miejsce jeszcze w 1925 r.

Zbudowano też od postaw nowy, ceglany budynek (stoi on do dziś pod adresem ul. Biskupia 24c), w którym ulokowano administrację miejskiego kompleksu sportowego na Biskupiej Górce oraz mieszkanie służbowe dozorcy.

Stosunkowo krótko, bowiem zaledwie cztery lata, stowarzyszenie cieszyło się boiskiem na Biskupiej Górce. 13 marca 1929 r. zarząd postanowił o podziale podmiotu (nieznane są przyczyny takiego kroku). Na mapie sportowej Gdańska (ponownie) pojawił się Turn- u. Fechtverein von 1859 Danzig e.V. oraz Sportclub Preußen. Po pertraktacjach ostatecznie w ramach podziału majątku, boisko (wraz z kazamatą) na Biskupiej Górce przypadło w udziale temu drugiemu (stąd w latach 30. ub. w. w powszechnym użyciu było określenie „Preußenplatz” dla głównego boiska na Biskupiej Górce).

„Prusacy” byli bez wątpienia jednym z najmocniejszych klubów piłkarskich w międzywojennym Gdańsku. Ich największym, lokalnym rywalem była drużyna „Policjantów” (Sportverein Polizei Danzig), przez pewien czas także „Portowców” (Sportverein Neufahrwasser 1919). Godnymi przeciwnikami byli też polscy futboliści z Klubu Sportowego Gedania. W okresie międzywojennym piłkarze SC Preussen Danzig trzykrotnie (w 1921 r., 1923 r. oraz 1924 r.) sięgnęli po tytuł najlepszej drużyny w swojej lidze, zaś w 1934 r. zdobyli mistrzostwo całej ligi wschodniopruskiej (drużyny z Wolnego Miasta Gdańska do niej należały). Kolejny sukces przyszedł w 1941 r., kiedy „Prusacy” zwyciężyli w rozgrywkach powołanego do życia rok wcześniej nowego okręgu piłkarskiego, obejmującego swoim zasięg cały Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. Należy pamiętać jednak, że w realiach wojny funkcjonowanie ligi podlegało nieustającym problemom. Zmieniała się liczba drużyn, z biegiem lat coraz trudniej było rozegrać, zaplanowane wcześniej, spotkania.

O jakości graczy SC Preußen Danzig niech świadczy także fakt, że wielokrotnie w meczach towarzyskich, w których wystawiano reprezentację całego Gdańska, dominowali właśnie piłkarze z klubu z Biskupiej Górki. Tak było chociażby we wrześniu 1933 r., kiedy drużyna gdańska zmierzyła się z piłkarzami z Królewca, a w podstawowym składzie Wolnego Miasta Gdańska zagrało aż siedmiu „Prusaków”. Także w grudniu 1938 r., kiedy w Olsztynie rozegrano spotkanie towarzyskie między drużyną piłkarską okręgu NSDAP Dolna Saksonia a wspólną reprezentacją Wolnego Miasta Gdańska i Prus Wschodnich, w podstawowym składzie tej drugiej zagrało aż trzech „Prusaków”. W jeszcze innym meczu – z czerwca
1936 r., kiedy gdańszczanie stanęli naprzeciw polskich piłkarzy z Warszawy – jeden z futbolistów z SV Preussen Danzig strzelił gola, a drugi zaliczył asystę przy innej bramce (mecz zakończył się ostatecznie zwycięstwem piłkarzy z Wolnego Miasta Gdańska, wynikiem 1:3).