Deimos (lub Dejmos, gr. Δείμος Deímos ‘trwoga’) – mniejszy i dalszy z dwóch księżyców Marsa.

Deimos został odkryty przez amerykańskiego astronoma Asapha Halla 12 sierpnia 1877 w obserwatorium marynarki wojennej USA około godziny 7:48 UTC^[5]. Kilka dni później (18 sierpnia) Asaph Hall odkrył również drugi księżyc Marsa, Fobos.

Deimos jest prawdopodobnie dawną planetoidą, która w stronę Marsa została skierowana przez pole grawitacyjne Jowisza. Według jednej z hipotez jego początkowo silnie wydłużona orbita wokółmarsjańska została stopniowo obniżona i zmieniona w niemal kołową w wyniku hamowania aerodynamicznego w atmosferze podczas zbliżeń do planety. Podobnie jak większość ciał o małych rozmiarach, Deimos jest silnie niesferyczny i ma wymiary 15 × 12 × 10 km. Deimos składa się ze skał bogatych w węgiel (podobnie jak planetoidy typu C i chondryty węgliste) i lodu. Jego powierzchnia jest pokryta kraterami, ale jednocześnie jest gładsza niż u Fobosa z powodu wypełnienia kraterów grubą warstwą regolitu. Dwa największe kratery na Deimosie mają średnicę około 3 kilometrów. Upamiętniają one pisarzy, którzy wspominali o „dwóch księżycach Marsa” przed ich odkryciem. Są to kratery Swift (od nazwiska Jonathana Swifta) i Voltaire (od przydomka Woltera).

Mars widziany z Deimosa, ze średnicą kątową 16,7°, jest 1000 razy większy (powierzchnia; średnica – 31 razy) i 400 razy jaśniejszy niż Księżyc w pełni. Deimos widziany z Marsa ma średnicę kątową nie większą niż 3' i gołym okiem jest trudno odróżnialny od gwiazdy. Jego maksymalna jasność widziana z Marsa jest mniej więcej taka, jak Wenus widzianej z Ziemi.

Ponieważ okres obiegu Deimosa wynoszący 30 godzin 17 minut i 55 sekund prawie pokrywa się z długością marsjańskiej doby (24,5 godziny), dla obserwatora znajdującego się na równiku między wschodem i zachodem tego księżyca mija aż 2,7 dnia. Z powodu niewielkiej odległości Deimosa od Marsa i niewielkiego nachylenia jego orbity nie można go obserwować z okolic okołobiegunowych planety (z szerokości większej niż 82,7°).

Bardzo częstym zjawiskiem na marsjańskim niebie jest zaćmienie Deimosa przez cień Marsa, ponieważ obiega go w niewielkiej odległości. W ciągu tamtejszego roku, który trwa prawie 687 ziemskich dni, zdarza się około 110 zaćmień Deimosa. Zaćmienie to może trwać do czterech godzin. Ze względu na niewielki rozmiar księżyca są to przeważnie zaćmienia całkowite^[6].

Powyższe informacje zaczerpnąłem z Wikipedii.

Fizyczne położenie skrzynki jest podane w załączonym Waypoincie.

NIE ZAPOMNIJ zapisać cyferek potrzebnych do odnalezienia skrzynki finałowej - OP91EE  Księżyc Ziemi - Geoszkic Księżyc - skrzynka finałowa nr. 14

Gdy odpowiednio oddalisz mapę skrzynek tego geoszkicu zobaczysz kształt przypominający rogalik Księżyca

Odwiedzając poszczególne skrzynki poznasz ponad 20 księżyców planet, planet karłowatych i planetoid

Zapraszam też do odnalezienia dwóch skrzynek świecących koło księżyca jako gwiazdy alfa Sagittae (α Strzały) - Hotel dla kretów oraz Beta Sagittae (β Strzały) - Hotel dla kretów - kamieniołom

Oczywiście warto też spojrzeć na fizyczne niebo i odnaleźć przez lornetkę lub teleskop przynajmniej niektóre z tych księżyców; a może w przyszłości będziemy mogli je osobiście odwiedzić? Zobaczymy jakie dalsze plany dla ludzkości będzie miał Projektant naszego Układu Słonecznego!