Please log in to see the coordinates.
Altitude: 233 m. ASL.
Region:
Poland > świętokrzyskie
Cache type: Traditional
Size: Small
Status:
Ready for Search
Date hidden: 24-03-2019
Date created: 24-03-2019
Date published: 24-03-2019
Last modification: 25-03-2019 
6x Found 
0x Not found 
2 notes 
1 watchers 
54 visitors 
5 x rated 
Rated as: Excellent
3 x recommended
Cache attributes
Description
PL
Próby budowy wodociągu podejmowano w XIX wieku, ale kończyło się na planach. Chciano m.in. wykorzystywać wodę z małej rzeczki Lubrzanki lub zbudować zbiornik wokół jednego ze źródeł bijących na wzniesieniach wokół Kielc, a następnie prowadzić od nich rurociąg do miasta. Zawsze jednak brakowało pieniędzy na realizację tych zamierzeń. Tymczasem sy-tuacja higieniczna rozbudowującego się miasta stawała się dramatyczna. Mieszkańcy cierpieli od trudnego do zniesienia odoru z podwórek, ulic, rynsztoków i samej Silnicy. Co jakiś czas wybuchały epidemie tyfusu i cholery. W końcu, dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości po I wojnie światowej, władze miasta podjęły decyzję o budowie ujęć wody ze studni w Białogonie, w okolicy dzisiejszej ulicy Siedmiu Źródeł. Jej nazwa nie jest przypadkowa, biły tam bowiem z ziemi naturalne źródła. Woda miała być tłoczona do zbiornika przy ul. Żeromskiego, wieży ciśnień przy ul. Prostej (rozebranej po wojnie), a stamtąd grawitacyjnie do sieci wodociągowej w ścisłym centrum. Cała inwestycja była olbrzymim wydatkiem finansowym dla miasta i spowodowała, że przez cały okres międzywojenny Kielc nie było już stać na żadne inne duże wydatki.
Nie obyło się bez zaciągnięcia pożyczki. Udzieliła jej amerykańska firma Ulen and Company, wyspecjalizowana w finansowaniu takich inwestycji w innych polskich miastach. Z jej usług skorzystały też m.in. Lublin, Piotrków Trybunalski, Radom i Częstochowa. Warunki kieleckiej pożyczki były trudne, dlatego też spotkały się z krytyką części radnych. Miasto dostało 500 tys. dolarów, na 8% rocznie. Wystarczyło to na 70% kosztów inwestycji. Finansów nie udało się spiąć przez cały okres międzywojenny. Wodociągi pracowały zgodnie z założeniami, ceny wody były wysokie, ale miastu nie udało się spłacać w całości rat amerykańskiej pożyczki. W efekcie, w 1937 roku doszło do renegocjacji, a większość, bo 2,5 mln zł z 3,1 mln zł kosztów spłacił skarb państwa.
Źródło: https://www.kierunekwodkan.pl/artykul,8959,naturalnie-z-siedmiu-zrodel.html
Co do kesza:
Weź 5 litrów wody. Jak zapomnisz, nie martw się. Jesteś na ulicy Siedmiu Źródeł. Najlepiej mieć kogoś do pomocy.
Log entries:
6x
0x
2x
