Skrzynka zakopana na dachu który wyglądem przypomina ogromny stolik , jedyna trudność to wdrapać się na niego :)

POWODZENIA
GeoCrak Team

Nieopodal polecamy do zwiedzenia Fort Bielany

Fort Bielany powstał w latach 1908 - 1912.

Jako ostatni z fortów Twierdzy Kraków.

Nie zdążono nadać mu nawet numeru.

Jest to pełny, jedyny w Krakowie fort typu rozproszonego: posiadały one dowolny, nieregularny narys, ściśle dopasowany do topografii terenu; rozproszenie stanowisk, schronów i innych obiektów miało za zadanie utrudnienie niszczenia ich przez coraz silniejszy ostrzał artyleryjski.

Przy budowie Fortu Bielany skorzystano już z najnowszych doświadczeń sztuki obronnej (oblężenie Portu Artura w 1905 roku).

Obiekty składające się na Fort Bielany tworzą trzy lużno rozrzucone zespoły:
1. Koszary szyjowe - Przy serpentynie drogi bielańskiej (dawnej drogi fortecznej, którą Fort ryglował); jest to duży, parterowy budynek z cegieł kryty grubą warstwą betonu na stropach, z niesymetrycznie usytuowaną kaponierą szyjową i zachowanymi elementami pancernymi: drzwiami, okiennicami.

2. Schron główny z wałem piechoty na szczycie wzgórza oraz tradytorem z kopułą pancerną, powiązany z tym schronem system okopów i przejść podziemnych - Ryglował drugą drogę biegnącą u stóp wzgórza; dobrze zachowany.

3. Zespół baterii ciężkich dział - Już nie istniejących; jedna znajdowała się powyżej koszar szyjowych, ponad ul. Zakręt, druga znajdowała się poniżej, nieopodal rozwidlenia dróg.

Oprócz tego zespołu baterii na samym wzgórzu (teraz zabudowanym) w rejonie ulic Sępiej i Orlej, ukryte były tzw. milczące baterie, będące w odwodzie; miały one otworzyć niespodziewanie ogień dopiero wtedy, gdyby wróg zaczął się niebezpiecznie zbliżać do Fortu.

Na samym czole schronu głównego okrytego ziemią i otoczonego suchą fosą, zachowała się obserwacyjna kopuła pancerna; czuwał tu obserwator artyleryjski; korygował ogień forteczny; w razie konieczności można było stąd prowadzić ogień z broni ręcznej jak i maszynowej.

Najprawdopodobniej już po roku 1914, w skalnej ścianie nad ul. Mirowską wykuto kawernę; do której prowadzi omurowany cegłą otwór wejściowy; liczy ona ok. 150 kroków długości i po dwóch zakrętach wyprowadza na zaplecze Fortu, gdzie były położone baterie ciężkich dział; częściowo zasypane drugie wejście do kawerny, znajduje się tuż za domem mieszkalnym.

Okop przed Fortem łączy się z dalszym odcinkiem prowadzącym do cypla wzgórza gdzie znajduje się pancerny tradytor.

Zakryty częściowo chodnikiem - poterną, łączy się też ze schronem głównym.

Tradytor ten jest jednym z najoryginalniejszych elementów Fortu Bielany.

Wyposażenie tardytora stanowiły dwa karabiny maszynowe Schwarzlose wz. 1907; jedne z najnowocześniejszych w armii austro - węgierskiej.

Z ruin tradytora rozpościera się rozległy i daleki widok na dolinę Wisły aż po Piekary i Tyniec.

Na stoku Lasku Wolskiego, pod klasztorem, nad Fortem Bielany czuwała potężna bateria artyleryjska FB 35 Srebrna Góra.