Stosunkowo wcześnie, bo już w 1418 r. pojawiają się pierwsze wiadomości o istnieniu wsi Krasna i Węglówka. Pierwsza z nich zajmuje całą dolinę potoku Krośnianka, wpadającego do Stobnicy. W dość szerokiej dolinie grunty są tutaj znacznie żyźniejsze niż w pozostałych wsiach ruskich na Pogórzu. Według rejestrów podatkowych w 1504 roku miał być we wsi tylko jeden komornik. W 1536 roku źródła wymieniają już 23 kmieci, a 7 ról kmiecych było opustoszałych 9 . W końcu XVIll wieku mieszkało tutaj 705 grekokatolików, 10 rzymskokatolików oraz 2 Żydów. Według Słownika Geograficznego, na początku drugiej połowy XIX w. Krasną zamieszkiwało 1325 grekokatolików, 82 rzymskokatolików oraz 2 ŻydówII. W 1909 r. wieś miała już 1573 mieszkańców, w tym 108 rzymskokatolików oraz 15 Żydów. W tym czasie około 200 osób przebywało na emigracji zarobkowej w Ameryce l2 . W 1936 r. mieszka w Krasnej 1570 osób, z czego 1440 - to grekokatolicy. W XVlll w. właściciel wsi Jabłonowski poleca mieszkańcom gromady wykupienie chałupy miejscowego diaka z przeznaczeniem na szkołę, w której dzieci będą się uczyć śpiewu i czytania. W 1837 r. komisja oświatowa powołana do sprawdzenia stanu szkolnictwa stwierdziła, że szkoła tutaj nie funkcjonowała, mimo iż we wsi było 156 dzieci w wieku szkolnym. W okresie międzywojennym znajdowała się we wsi duża trzyklasowa szkoła dwujęzyczna.

W 1935 roku został zbudowany "Narodni Dim" w którym znajdowała się czytelnia "Proświty" z biblioteką oraz sala teatralna na około 800 miejsc. Działał tutaj chór i kółko teatralne prowadzone przez Iwana Klufasa z Bonarówki.

W 1581 r. pół łanu należało do popa, aczkolwiek nie wiadomo, czy w tym czasie znajdowała się we wsi cerkiew.

 W 1760 roku zostaje wybudowana duża drewniana cerkiew nawiązująca formą do świątyni łemkowskich, która przez ponad dwa wieki służyła mieszkańcom wsi, rozebrana w 1921 r. Plac cerkiewny, otoczony mniej lub bardziej solidnym ogrodzeniem, stanowił miejsce wiecznego spoczynku wiernych. W Krasnej, drewniana cerkiew  otoczona była pełnym ogrodzeniem z belek, które nakrywał dwuspadowy, gontowy daszek. W ogrodzenie to wkomponowana była bramka wejściowa z gontowym brogowym dachem wspartym na czterech słupach. 

Nowa, istniejąca do dziś murowana świątynia, została zbudowana ze składek miejscowej ludności i migracji amerykańskiej. Zbudowano ją w latach 1912-1914 (według niektórych 1914-1917). Świątynia z trójściennie zamkniętą częścią ołtarzową, z zakrystią i skarbczykiem po bokach, posiada nad przedsionkiem, nawą i częścią ołtarzową, cebulaste kopuły osadzone na wysokich tamburach. Kalenicowy dach i zwieńczone latarniami kopuły pokryte są blachą. Cerkiew  projektował Wasilij Nahirnyj - jeden z najwybitniejszych architektów ukraińskich z przełomu XIX i XX w., autor ponad 200 projektów cerkwi.

H. Olszański: Zamieszańcy Studium etnograficzne

Jest ona obecnie użytkowana jako kościół rzymskokatolicki.

Podczas wysiedleń ludności rusińskiej praktycznie wszyscy grekokatolicy zostali przymusowo przesiedleni do ZSRR.

Dla pierwszych trzech znalazców są okolicznościowe certyfikaty.

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.