Fyderyk Wielki był namiętnym kolekcjonerem malarstwa.
Jako pierwszy zlecił wzniesienie dla swoich zbiorów własnej budowli.
Dlatego Galeria Obrazów jest zaliczana nie tylko do najwspanialszych, ale również do najstarszych zachowanych niemieckich budowli muzealnych.
W znacznym stopniu była ona świadectwem zmysłu artystycznego i bogactwa dynastii Hohenzollernów.
Budynek, robiący na zewnątrz raczej skromne wrażenie, wzniesiono w latach 1755–1763 wg projektu Johanna Gottfrieda Büringa na fundamencie byłej cieplarni obok pałacu Sanssouci. Sala, w środkowej części rozdzielona galerią, rozciąga się niemal na całej długości budynku. Cenne gatunki marmurów i pozłacana sztukateria nadają jej niezwykle reprezentacyjny charakter. Blisko siebie prezentowane są arcydzieła takich malarzy, jak Caravaggio, Carlo Maratta, Guido Reni, Peter Paul Rubens i Anton van Dyck. Obraz Caravaggia "Niewierny Tomasz", dziś jedno z najsłynniejszych dzieł w Galerii Obrazów, przybył do zbiorów dopiero w XIX stuleciu. Od strony okien Fryderyk zlecił ustawić rzeźby dłuta artystów antycznych i mu współczesnych, które obecnie - w większości - wchodzą w skład innych zbiorów.