Cały obiekt powstał w górnojurajskich wapieniach skalistych typu smoleńskiego.

   Jaskinia jest właściwie wielką komorą, której strop jest podparty trójkątnym filarem skalnym. Filar podzielił wnętrze jaskini na dwie części, na wysoki korytarz południowy i niski korytarzyk północny. Jaskinia posiada dwa otwory w kształcie skalnych bram, przy czym mniejszy otwór zachodni osiąga wysokość niecałych 3 m. Jaskinia posiada skalne okno w stropie otwierające się na północ. Wnętrze jaskini osiąga wysokość około 6 m.

   Jaskinia nie posiada szaty naciekowej, natomiast można zaobserwować dużą ilość kotłów eworsyjnych szczególnie przy otworze głównym. We wnętrzu form większych są „włożone” mniejsze zagłębienia. Na ścianie wysokiego korytarza widać ślad po dawnym poziomie namuliska a w stropie korytarza niskiego znajduje się paragenetyczny kanał stropowy. Formy te świadczą o tym, że jaskinia była mniej więcej do połowy wysokości wypełniona osadami.

   Namulisko jest dosyć skąpe humusowo-piaszczysto-kamieniste. Kowalski wspomina, że na zewnątrz jaskini spotyka się liczne odłupki krzemienne. Odłupki te można znaleźć przed jaskinią i dzisiaj. W niektórych przewodnikach spotyka się informację, że jaskinię zamieszkiwali ludzie już w epoce górnego paleolitu (około 40000 lat temu). Są to prawdopodobnie informacje uzyskane na podstawie narzędzi krzemiennych znalezionych na powierzchni ponieważ we wrześniu 1998 r. wykonano w jaskini badawczy wykop archeologiczny i okazało się, że osady do tej pory nie były przekopywane (informacja ustna od osób prowadzących prace archeologiczne). Wykop osiągnął głębokość około 1m a znaleziono w nim sfosylizowane kości zwierzęce i niezbyt liczne narzędzia krzemienne. Ostatnio Ratajczak i in. (2013) oznaczyli szczątki kostne suhaka Saiga tatarica L.  Na powierzchni namuliska leży wymieszany materiał od średniowiecza do paleolitu. Wyniki tych prac wykopaliskowych nie zostały jeszcze opublikowane.

   Wnętrze jaskini jest suche a dzięki dużym otworom zdarzają się czasem przeciągi. W zimie jaskinia przemarza. Ponieważ w środku jest widno na ścianach rozwijają się glony. Przedstawicieli fauny nie obserwowano.

Źródło:http://jaskiniepolski.pgi.gov.pl/Details/Information/2638

Co do kesza:

Koordy wskazują wejście do jaskini. Kesz ukryty w ścianie drugiego wyjścia w krasowej dziurze. Wejdźgłównym wejściem kieruj się przed siebie, później na prawo tam znajdziesz drugie wyjście, po lewej stronie znajdziesz kesza. Niższe osoby mogą mieć malutki problem, ponieważ kesz jest schowany troszkę głębiej.