Pałac wraz z dwiema oficynami, budynkiem bramnym i parkiem tworzą założenie przestrzenne, którego kompozycja oparta jest na dwóch osiach symetrii, krzyżujących się pod kątem prostym. Zespół zajmuje wydzielony teren, oddzielony od wschodu, północy i zachodu dwoma kanałami, natomiast od południa parkiem. Obecnie zabytek w części użytkowany jest jako mieszkanie.
Historia pałacu w Bieczu jest ściśle związana z rodem von Wiedebach, który od średniowiecza do 1945 roku sprawował władzę nad okolicznymi dobrami. Zamek w Bieczu istniał już w średniowieczu, jednakże pałac powstał w wyniku rozbudowy późniejszej, renesansowej siedziby, pochodzącej przypuszczalnie z XVI wieku.
Biecz ominęły zniszczenia wojenne. Do 1956 roku w pałacu mieścił się Wiejski Dom Kultury. Następnie, nieużytkowany niszczał. W 1967 roku Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Zielonej Górze urządziła tu magazyn książek, a obiekt strzegł, mieszkający w nim, społeczny opiekun Adam Wróblewski. Wówczas naprawiono dach, a także oszklono wszystkie okna. Od lat 80. XX wieku pałac jest własnością prywatną. W latach 90. XX wieku skuto profilowane opaski okienne w fasadzie. Obecnie pałac jest nieużytkowany i popada w ruinę.