Zabierz ze sobą coś do pisania. (Chociaż pisadło włożone ale strzeżonego ........)

Bitwa lidzbarska, uwieńczona na wielu rycinach oraz obrazach Wojciecha Kossaka, Maksa Hoffmana i Macieja Leclerca rozegrała się na dużym obszarze między miastem, Jeziorem Wielochowskim, Laudą i Łaniewem. Wiosną 1807 roku rosyjski głównodowodzący Bennigsen zorganizował wokół miasta obóz warowny z polowymi umocnieniami, z których większość powstała między Łyną i Symsarną. Z tej bazy rozpoczął 4 czerwca 1807 ofensywę przeciw Neyowi stacjonującemu pod Dobrym Miastem. Źle przeprowadzona ofensywa załamała się nad Pasłęką i Rosjanie z pruską jazdą cofnęli się obu brzegami Łyny pod Lidzbark. Napoleon nie planował tam bitwy, pragnął raczej zmusić sprzymierzonych do odwrotu i porzucenia dobrej pozycji z magazynami. W tym celu rzucił przodem jazdę Murata i korpus Soulta, za nimi fizylierów gwardii Savary'ego i korpus Lannesa. Murat i Soult pobili Rosjan pod Długołęką i Bobrownikiem i , wbrew intencjom cesarza, ruszyli na silne szańce sprzymierzonych między Łyną i Jeziorem Wielochowskim (zamiast szeroko je obejść). Sam Napoleon wziął ruch Rosjan na zapleczu za manewr odwrotowy, dlatego pochopnie zaakceptował kolejne krwawe szturmy, zakończone niepowodzeniem. Rosjanie tymczasem przerzucali siły zza Łyny na pole bitwy. Ostrzeżeni przez zdrajcę francuskiego zdołali też odeprzeć nocny atak Lannesa i dywizji Verdiera. Obie strony silnie się wykrwawiły: Francuzi stracili około 12 tysięcy ludzi, sprzymierzeni około 9 tysięcy (mieli jednak więcej zabitych: 3 tysiące wobec 1394 Francuzów). W bitwie poległo kilku generałów: jeden francuski (Roussel) i dwóch lub trzech rosyjskich. 11 czerwca, kiedy trwały już tylko drobne potyczki, na pole walki dotarła Dywizja Poznańska Jana Henryka Dąbrowskiego i stanęła nad Łyną naprzeciw lasu Psie Staje. Znaczący udział w bitwie wzięły rekrutowane z Polaków jednostki jazdy pruskiej (tzw. Towarzysze) i rosyjskiej (trzy pułki ułańskie - jedyne w carskiej armii w 1807 r. ). Chory na podagrę i przerażony rozwojem sytuacji Bennigsen opuścił miasto 12 czerwca uchodząc na Bartoszyce. Napoleon, wbrew wcześniejszym planom, porzucił myśl nocowania w lidzbarskim zamku, choć spędził w mieście około czterech godzin. Zdążył m. in. napisać bilecik do Marii Walewskiej. 
Bitwę upamiętniono na wiele sposobów. Francuzi umieścili nazwę Lidzbarka (Heilsberg) na Łuku Triumfalnym w Paryżu, sprzymierzeni postawili kilka pomników: drewniany krzyż w miejscu śmierci generała Warnecką, głaz z tablicą w miejscu szańca nr 1, pomnik "czarnego huzara" na rynku (powstał po 1865 dla upamiętnienia sławetnej szarży tej jednostki). Na temat bitwy pisano w rozmaitych opracowaniach historiograficznych, zachowały się pamiętniki uczestników starcia. Pobojowisko napoleońskie nie jest dotąd, niestety, zagospodarowane turystycznie................

Udostępniona w porozumieniu z właścicielem Yogi410 z portalu geocaching.com