Stefania Karolina Karpowicz urodziła się 11 stycznia 1876 roku w Wilnie. Rodzice, Bronisława i Michał posiadali majątek ziemski w Janowiczach koło Zabłudowa. Tu Stefania spędziła dzieciństwo. Ojciec Stefanii zmarł 8 maja 1893 roku, kiedy Stefania miała 17 lat i został pochowany w Białymstoku. Stefania pobierała nauki na pensji pani Sikorskiej w Warszawie, później w szkole średniej również w Warszawie. Zawarła tu znajomość m. in. z Marią Skłodowską-Curie. Następnie zapisała się na Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, gdzie na Wydziale Filozoficznym uczęszczała na wykłady historii powszechnej, historii Polski oraz historii sztuki. Uczyła się też malarstwa u Jacka Malczewskiego i Włodzimierza Tetmajera. W latach 1900-1901 kontynuowała studia malarskie w Monachium i Paryżu, także w Szwajcarii. W Paryżu spotkała się z Marią Skłodowską, której pomagała materialnie.

Stefania Karpowicz powróciła do majątku Janowicze nad Narew i postanowiła wejść głęboko między lud. Matka Stefanii, Bronisława Karpowiczowa sprzedała majątek Janowicze w 1903 roku i kupiła majątek Krzyżewo, około 400 ha, ze skromnym domem mieszkalnym. Miał to być majątek posagowy córki Stefanii. Ale Stefania wybrała samotność, do końca życia pozostała niezamężną.

Stefania z matką postanowiły wybudować szkołę rolniczą dla synów średnich i zamożniejszych rolników, mającej na celu przygotowanie ich do samodzielnej, nowoczesnej pracy we własnym gospodarstwie. W tym celu wyjechały na dwa lata do Szwecji i Danii, gdzie zwiedziły wiele nowoczesnych szkół rolniczych i gospodarstw rolnych. Wróciły do Krzyżewa z gotową wizją szkoły. W okresie od wiosny 1911 roku do jesieni 1912 roku powstała w Krzyżewie szkoła rolnicza z internatem, przyszkolne zabudowania gospodarcze. W tym czasie umiera matka Stefanii, Bronisława Karpowicz (28 stycznia 1912 roku) gdy gmach był już pod dachem. Została pochowana na wiejskim cmentarzu parafialnym w Waniewie, 6 km od Krzyżewa.

Po śmierci matki Stefania Karpowicz kontynuuje dzieło swego życia i dnia 15 stycznia 1913 roku szkoła została otwarta i zajęcia mogły się rozpocząć. Stefania sama pracowała przez 47 lat jako nauczycielka różnych przedmiotów, w tym języka polskiego, francuskiego, historii. W okresie okupacji radzieckiej musiała opuścić dwór i szukać schronienia u okolicznych mieszkańców. Po II wojnie szkołę upaństwowiono. Szkoła istniała do 1950 roku. Następnie została przeniesiona do Karolewa koło Kętrzyna, a Stefania usunęła się w cień, przechodząc na emeryturę 1 lutego 1951 roku mając 75 lat. W latach 60 otrzymała rentę dla zasłużonych w kwocie 2000 zł miesięcznie, z której żyła do śmierci. Przez kolejne 23 lata zamieszkała w Roszkach Ziemakach /2 km od Krzyżewa/. W 1958 roku szkoła powróciła do Krzyżewa. Stefania nadal żyła jej problemami, interesowała się rozbudową rozpoczętą w 1967 roku. Często odwiedzała plac budowy ubrana na czarno, z nieodłączną laseczką, bywała gościem honorowym ważniejszych uroczystości szkolnych. Stefania Karpowicz nie przywiązywała większego znaczenia do wygód osobistych, całe swe życie poświęciła dla ludzi, wśród których żyła. Leczyła bezpłatnie ziołami, sprowadzała na własny koszt lekarza, kupowała lekarstwa dla ubogich, dbała o higienę na wsi. Mieszkała w dwuizbowym, wiejskim mieszkaniu w Roszkach Ziemakach.

Stefania Karpowicz zmarła 7 stycznia 1974 roku w wieku 98 lat. Spoczęła na wiejskim cmentarzu w Płonce Kościelnej, w skromnej mogile obok siostry. Odprowadzili ją okoliczni mieszkańcy, byli pracownicy i członkowie ich rodzin, absolwenci, uczniowie, grono pedagogiczne szkoły. Od czerwca 1981 roku Zespół Szkół Rolniczych w Krzyżewie nosi imię Stefanii Karpowicz. W szkole znajduje się szkolna Izba Pamięci poświęcona Patronce z zachowanymi po niej skromnymi pamiątkami oraz tablica pamiątkowa umieszczona na budynku dawnej szkoły wybudowanej przez Stefanię Karpowicz.