Trochę historii:

W posiadającej od 1292 roku niemieckie prawa wsi Swojczyce kościół zbudowano już w 1353 roku, a proboszcza obdarowano dwoma włókami ziemi. Majątek Swojczyce, należący do Szpitala im Swiętej Trójcy, podlegał, podobnie jak wszystkie dobra szpitalne, wrocławskiemu Zarządowi Miejskiemu, pełniącego rolę kuratora. 1 listopada 1536 kościół, jak i cała wieś, padły ofiarą pożaru. Kościoła nie odbudowano w poprzednim miejscu, lecz na piaszczystym wzgórzu z dala od odnogi Widawy, aby uchronić budowlę od powodzi. W 1555 roku zarząd obsadził 4 wrocławskie kościoły wiejskie ewangelickimi pastorami; w ten sposób do Swojczyc trafił pierwszy ewangelicki duchowny. W 1630 roku kościół tak gruntownie przebudowano, że w zasadzie można było mówić o zupełnie nowym budynku. W każdym razie, w mowie wygłoszonej w czasie uroczystości poświęcenia budowli w dniu św. Michała w 1631 roku, Jego Wielebność Michael Herrmann, diakon kościoła pod wezwaniem Marii Magdaleny i kaznodzieja w kościele pod wezwaniem Swiętej Trójcy, rzekł: Nasi przodkowie sądzili być może, że odbudowany po pożarze w 1536 roku kościół postoi dłużej. W 1637 odlano dwa dzwony; te służące wcześniej padły ofiarą kradzieży. 5 lutego 1654 Komisja Redukcyjna zamknęła kościół w Swojczycach. Ewangelikom przywróciła go dopiero Konwencja z Altstadt w 1707 roku. Już w 1708 roku kościół powiększono o 12 łokci, a w 1710 (od 1 kwietnia do 16 sierpnia) dobudowano wieżę, w której umieszczono wiszące dotąd w wolnostojącym belkowaniu odlane w 1637 roku dzwony. Jak głosi testament Anny Marii Stachin z 1719 roku, między 1719 a 1723 zbudowano nowy pozytyw ( Instrument poprzedzający organy ) . W tym samym roku pastor zamówił nowe stalle, mimo, że z własnej kieszeni musiał opłacić także przeróbkę pozytywu. W roku 1754 kościołowi ufundowano zegar na wieży z inskrypcją "od A. Schöpke".

W 1797 organmistrz Engler skonstruował znajdujące się teraz w kościele organy z 9 rejestrami i jednym miechem (umożliwiającym kalikowanie). W 1804 kościół przeszedł gruntowny remont: czyszczenie i malowanie empor, złocenie ołtarza i organów, ulepszenie połączenia między wieżą a kościołem oraz instalację piorunochronu. W 1808 r. wbudowano nowa lożę, w 1810 przeprowadzono kolejny remont, odnowiono pokrycie wieży gontami oraz zbudowano nad zegarem nowe belkowanie do wieszania dzwonów. W 1823 roku odnowiono ogrodzenie cmentarza: metalowe sztachety na murowanym cokole. W 1839 roku powiększono cmentarz. W 1843 roku Swojczyce zostały sprzedane radcy handlowemu Ferdynandowi Schöllerowi, który został tym samym ich nadzorcą. W tym samym roku rozpoczęto trzeci remont (prostowanie wieży); w 1846 świętowano ponowne nałożenie hełmu. Czwarty remont wieży trwał od 16 czerwca do 7 sierpnia 1864 roku: wieżę pokryto wówczas blacha cynkową i odrestaurowano zainstalowany 1 lipca hełm. W 1889 roku wieża oderwała się od zachodniej ściany szczytowej nawy. Odbudowę wieży i ściany (surowa cegła) zlecono murarzowi E. Riedeigerowi z Parchwitz koło Kanth. Hełm nasadzono 6 września 1890 roku, trzy nowe dzwony, zamówione we Wrocławiu u Geitnera, zawieszono natomiast 24 września. W 1899 doszło do gruntownej renowacji muru okalającego cmentarz.

O keszu:

Kesz to magnetyczna mikro tutka umieszczona na kordach - szybka skrzynka. Zawiera jedynie logbook, zatem przyda się coś do pisania. Do podjęcia z terenu kościelnego (a to dlatego, że oprócz wpisu do logbooka, warto się przejść wokół i przyjrzeć zabytkowi z bliska - zwróćcie uwagę na przepiękne drzwi w części szachulcowej kościoła). Podejrzewam, że późnym wieczorem teren jest zamykany – o godz 18 jest codziennie msza, ale nigdzie nie ma informacji, o której (i czy) teren jest zamykany (wg informacji z loga, teren wokół kościoła dostępny 24/7)– są dwie furtki od strony pn-zach i pd-wsch. Dla miłośników wieczornego keszowania – po zmroku kościół jest pięknie oświetlony*edit: może nie bardzo pięknie, ale jest podświetlony i wieczorem też można go obejrzeć :D