Pierwsza świątynia w Sokołach 

Pierwszą drewnianą świątynię w Sokołach zbudował około 1470 r. ks. Jan Duczymiński. Nie jest pewnym, jak długo przetrwała ta budowla, raczej do 1672 r., kiedy wzniesiono kolejny kościół. Ten miał przetrwać do początku XX wieku, przy wielokrotnych remontach. Zachowało się kilka bardzo szczegółowych opisów stanu świątyni. Wiązało się to ze zmianami księży, z komisyjnym zdaniem stanu budowli przez odchodzącego z funkcji i przejęciem parafii przez nowego proboszcza. W 1818 r. kościół posiadał wymiary: długość 61 łokci, szerokość 22 łokci (łokieć=około 0,5 m), miał dwie kaplice, stał wielkim ołtarzem na wschód. Postawiony był na kamieniach, obity deskami, pokryty gontami, a kopuła białą blachą. Na kościele znajdowała się sygnaturka i duży krzyż oraz na rogach kościoła i kaplic cztery krzyżyki żelazne. Wnętrze oświetlało dziewięć okien dużych, dwa małe i na chórze jedno maleńkie. Na drewnianej podłodze stało czternaście ławek. Ołtarzy było siedem. Ołtarz wielki posiadał dwie kondygnacje.

Budowa kościoła 

Dnia 8 sierpnia 1906 r. ks. Józef Woronko prosił rządcę, aby „łaskawie zezwolił ks. kanonikowi Włostowskiemu proboszczowi w Zambrowie poświęcić kamień węgielny pod nowy murowany kościół w Sokołach 19 sierpnia, to jest w niedzielę jedenastą po Świątkach”, i pozwolenie otrzymał. Budowa kościoła ruszyła w szybkim tempie, trwała w latach 1906-1912. Projekt świątyni wykonał architekt Franciszek Przecławski. Uroczystej konsekracji kościoła dokonał biskup Stanisław Łukomski 17 maja 1931 r.

Kościół w Sokołach jest w stylu neogotyckim, elewacją frontową zwrócony na północ, murowany z nieotynkowanej cegły, o wymiarach: długi 55 m, szeroki 22 m, wysoki do sklepienia 20 m, wieże na 50 m. Na planie krzyża łacińskiego, o trójnawowym, halowym, sześcioprzęsłowym dwuwiekowym korpusie z transeptem przy drugim od południa przęśle; nawy boczne zakończone półkolistymi apsydami, jednoprzęsłowe ramiona transeptu zamknięte wewnątrz trójbocznie; prezbiterium szerokości nawy głównej, dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie; przy nim analogicznie zamknięte prostokątne aneksy, mieszczące od wschodu zakrystię, od zachodu kaplicę i na piętrze loże, obecnie zamurowane. Nawy rozdzielone ostrołukowymi profilowanymi arkadami na prostokątnych filarach. Sklepienia gwiaździste o żebrach spływających na wiązkowe służki z roślinnymi głowicami, opinające filary.

Dzwony

Wieże kościoła w Sokołach są wysokości 50 m. W 1967 r. w lewej wieży kościoła zawieszono zawieszono trzy dzwony: „Maryja” o wadze 800 kg, „Antoni” – 350 kg i „Michał Archanioł” – 110 kg. Na drugiej wieży, prawej, jest umieszczony zegar, który wygrywa o ustalonych godzinach melodie poświęcone Patronce kościoła i inne pieśni słyszalne w promieniu kilku kilometrów.

Pomnik - Krzyż 

Pomnik – Krzyż został zbudowany w 1928 r. jako wotum wdzięczności mieszkańców gminy Sokoły w rocznicę dziesięciolecia odzyskania Niepodległości przez Polskę i umiejscowiony na placu przy kościele. Po wojnie pomnik został przeobrażony, zniknęły patriotyczne napisy.

         Dokonano renowacji, ponownie odsłonięto i poświęcono Pomnik – Krzyż w dniu 16 maja 2006 r. na doniosłej uroczystości religijno-patriotycznej z udziałem ks. bp Stanisława Stefanka. Składane tu są wieńce z okazji świąt narodowych i rocznic państwowych.

Spichlerz plebański

 Spichlerz plebański znajduje się obok plebanii. Jest to budynek murowany z cegły, tynkowany, klasycystyczny, z około 1830 r., na planie wydłużonego prostokąta, piętrowy, podpiwniczony. Elewacje wzdłużne sześcioosiowe, szczytowe jednoosiowe, rozdzielone gzymsem kordonowym, zwieńczone analogicznym podokapowym, który w elewacjach szczytowych wydziela podstawę trójkątnego szczytu. Okna zamknięte półkoliście, w opaskach tynkowych z kluczem. Fasada wsparta ukośnymi szkarpami; wejście ujęte parami półkolumn toskańskich, analogiczny otwór na piętrze w pary półfilarów; w szczycie drewniany żuraw. Dach dwuspadowy, kryty dachówką. We wnętrzu strop belkowy.

Kesz ukryty w środkowym iglaku (jednym z trzech wysokich).