Twierdza Koźle. Została wybudowana po jednym z pożarów Koźla w 1739 roku. Była to typowa Austriacka twierdzą kleszczowa drugiej klasy. Wokół całego miasta wybudowano w kształcie gwiazdy ośmioramiennej umocnienia ziemne: wał, rów i mur. Prace budowlane nie zostały ukończone ze względu na wojnę z Prusami w 1741.
W 1743 Prusacy utworzyli w Koźlu wojskowy garnizon. Wyburzyli stare fortyfikacje i rozpoczęli budowę nowych na kształcie gwiazdy pięcioramiennej.
Podczas II wojny śląskiej w 1745 Koźle zostało przejściowo zdobyte przez Austriaków. Odbite po miesięcznym oblężeniu.
Król Prus Fryderyk II Wielki rozumiał strategiczne położenie Koźla i w latach 1746-1754 osobiście doglądał budowy fortyfikacji Twierdzy Koźle.
Podczas wojny siedmioletniej w 1758 wojska austriackie nie zdobyły przez pięć miesięcy twierdzy.
Podczas wojen napoleońskich w 1807 wojska francuskie, bawarskie i wirtemberskie prowadziły nieudane oblężenie Twierdzy Koźle.
W 1873 nastąpiła likwidacja twierdzy kozielskiej, co umożliwiło rozwój gospodarczy Koźla.
Reduta Większycka.
Skrzynka ukryta jest w budynku, który jest niejako początkiem wysuniętej na zachód Reduty Większyckiej. Widoczne są tu wały ziemne, otaczające starą część miasta. Na ich dawnym przedstoku i w fosie urządzono park miejski nazwany Plantami. Na końcu ulicy Konopnickiej znajdują się pozostałości Reduty.