Dzwonnica na cmentarzu jest umiejscowiona po lewej stronie przy bramie wejściowej. Dzwonnica wystawiona została w 1835 r., jest to budynek drewniany, na rzucie prostokąta, konstrukcji słupowej, szalowana. Niska kondygnacja górna ujęta profilowanymi gzymsami: kordonowym i podkapowym, otwory prostokątne, dach namiotowy, kryty blachą.
Budowla została wzniesiona jako cerkiew unicka (greckokatolicka) bazylianów w stylu barokowym w 1758 roku w Tykocinie.
W 1833 roku cerkiew została przeniesiona na cmentarz w Sokołach, dzięki staraniom księdza proboszcza Pawła Janczewskiego i od tego momentu funkcjonuje jako kościół rzymskokatolicki. W XIX i XX stuleciu świątynia była kilkakrotnie remontowana. W zachowanych wizytacjach parafialnych nie został określony zakres tych prac. Zapewne były to drobne reperacje, wymiany pokrycia dachowego z dachówki na gont (początek ubiegłego stulecia), następnie z gontu na blachę.
W latach 1984-1986 przeprowadzono gruntowny remont świątyni. W 1984 roku świątynia została podniesiona i wymienione zostały fundamenty, w 1985 roku zostały oszalowane ściany, natomiast w 1986 roku dach został pokryty nową blachą. W czasie podnoszenia kościoła, aby wymienić fundamenty, naruszono w kilku miejscach jej konstrukcję. Posadzka w paru miejscach jest mocno zdeformowana i zapada się
Cmentarz grzebalny jest ogrodzony murem kamiennym. W wejściu jest kuta brama, obok wisi tabliczka z napisem: ”Tu się kończy wielkość tego świata, doczesnych trudów zapłata”.
Kesz ukryty pod drewnianą fasadą dzwonnicy od strony muru cmentarnego, naprzeciw czarnego nagrobka.