Dzisiejsza bazylika katedralna św. Franciszka Ksawerego najpierw była kościołem sprowadzonych do Grodna przez Batorego jezuitów, a później pełniła rolę fary. Król w 1585 roku fundował kościół, który miał stanąć w miejscu Fary Witoldowej i stać się miejscem jego spoczynku. Budowę kościoła w obecnym kształcie rozpoczęto po dwustu latach i zakończono w 1705 roku. Jest to jeden z największych kościołów barokowych Rzeczpospolitej.
W czasach sowieckich wierni nie dopuścili do zniszczenia kościoła pomimo, że nie odprawiano tu mszy. Funkcjonowanie świątyni przywrócono w 1988 roku.
Na jednej z 50-metrowych wież znajduje się unikalny zegar z XVII wieku. Wewnątrz znajduje się pomnik Antoniego Tyzenhauza, który jako zarządca litewskich królewszczyzn w drugiej połowie XVIII w. przeprowadził spektakularne uprzemysłowienie miasta i okolic. Imponujący jest ołtarz główny dłuta Jana Chrystiana Schmidta z Warmii.