Niepozorna wieś Dobra w gminie Dębnica Kaszubska. Jest początkiem Słonecznikowy Trakt II (1)

Dzieje

Wieś po raz pierwszy pojawiłą się w zapisach w 1371 r., czyli roku śmierci króla Kazimierza Wielkiego. Była to typowa wieś pasterska. W 2017 r. ma już 646 lat. W swoich dziejach zmieniała nazwę:

1371 r. - Dobbre,

1417 r. - Dobern,

1418 r. Daber.

Dobra (nm. Daber) jest wzmiankowana w dziele H. Pagela w 1717 r. Wówczas to dwie osady wiejskie nazwano od nazwisk dwóch ich właścicieli:

1. Zitzewitzsche na cześć Georga Gneomar von Zitzewitz'a,

2. Miltitzschlehen na cześć Nicolausa Sigmunda von Miltitz'a.

W 1766 r. Martin Friedrich von Zitzewitz nabył Miltitz. W ten sposób nastąpiło połączenie osad.

W 1784 r. w miejscowości było 15 zagród, ziemię uprawiało 9 rolników.

Rok 1842 przyniósł nową zmianę. W rodzinie von Zitzewitz doszło do podziału majątku. Dobra wraz z Podolem Małym przypadła w udziale Ernsta Friedricha Wilhelma von Zitzewitz'a z Barcina. W ramach dziedzictwa potem, w 1861 r. objął ją syn Heinrich, a po nim kolejny syn, Ernst.

Po przeszło pół wieku, w 1899 r. Ernst potrzebował gotówki na zakup innego majątku. Na pokrycie tej transakcji sprzedał Dobrą rodzinie Siebenbürger, konkretnie Alice Siebenbürger. W 1925 r. w Dobrej było 48 budynków mieszkalnych. Powierzchnia wsi wynosiła 707 hektarów. W 1928 r. ostatni prywatny właściciel, Ingold Siebenbürger, sprzedał Dobrą Deutsche Siedlung GmbH z Białogardu. Dwór opustoszał. Ingold była ostatnim prywatnym właścicielem.

W 1939 r. było 61 gospodarstw domowych, w tym 41 gospodarstw rolnych. We wsi zamieszkiwało 238 mieszkańców.

Do 1945 roku wieś leżała w gminie Dobieszewo i leżała w jurysdykcji żandarmerii oraz sądu powiatowego w Słupsku.

Pod koniec II wojny światowej Dobra została zajęta przez radzieckie jednostki pancerne 8 marca 1945 roku.

Mieszkańcy ewakuowali się dzień wcześniej uciekając w kierunku Łupawy, Dąbrówna, Grąbkowa i Potęgowa. Po przybyciu do Karwana zostali oni wyprzedzeni przez Armię Czerwoną i 9 marca musieli zawrócić. W wiosce utworzono komendanturę wojskową. Po zakończeniu wojny Dobra znalazła się na terenie objętym przez polską administrację. Oficjalne przekazanie nastąpiło wiosną 1946 r., po rozwiązaniu radzieckiej komendantury wojskowej. Daber został przemianowany na Dobrą. W grudniu 1946 r. niemieccy mieszkańcy Dobrej zostali wysiedleni do Niemiec. W Republice Federalnej Niemiec mieszkało 69 byłych mieszkańców Dobrej, a w Niemieckiej Republice Demokratycznej 94.

Wieś wchodzi w skład gminy Dębnica Kaszubska w powiecie słupskim, w województwie pomorskiego. Dziś mieszka tu nieco ponad 100 mieszkańców (w 2005 r. - 105).

Kościół

Przed 1945 r. ludność Dobrej była przeważnie wyznania ewangelicznego. We wsi nie było i nie ma kościoła. Wieś należała do parafii Dobieszewo, w którym mieścił się (i mieści dalej) kościół i parafia.W 1925 roku mieszkało tu tylko dwóch mieszkańców wyznania katolickiego. 

Dziś w Dobrej żyje głównie ludność katolicka. Wioska należy obecnie do parafii Dobieszewo, w dekanacie Łupawa (Lupow), w diecezji pelplińskiej. Mieszkający tu nieliczni protestanci są przypisani o plebanii kościoła augsbursko-ewangelickiego w Słupsku.

Szkoła

Już w 1784 r. mieszkał w Dobrej nauczyciel. Do 1945 roku istniała tu szkoła jednoklasowa. Jeden nauczyciel uczył około 50 dzieci.

Skrzynka

Mieści się w pobliżu tablicy informacyjnej. Można przy okazji spojrzeć na nią, na krótką informację, na stare zdjęcia (stara szkoła, kolonia, mur oporowy we wsi, jezioro). Na podstawie tych fotografii można pokusić się o poszukanie wśród istniejącej zabudowy starej szkoły - nie jest to łatwe, budynek istnieje, ale... Na innej ilustracji jest charakterystyczny mur zaporowy. Odnalezienie go nie będzie trudne. Aha, miało być o skrzynce. Schowana jest klasycznie, nie należy niczego kopać. Tym bardziej, że miejsce jest na widoku. Proszę wszystko odkładać dokładnie na miejsce.