Wrota Chałubińskiego (dawniej Zawracik) to wąska przełęcz położona na wysokości 2022 m. n.p.m.) w głównej grani Tatr pomiędzy Kopą nad Wrotami a Szpiglasowym Wierchem. W kierunku południowo-wschodnim, za Kopą nad Wrotami umiejscowiona jest Ciemnosmreczyńska Turnia, oddzielona od Kopy Przełęczą nad Wrotami. Pomiędzy Wrotami Chałubińskiego a Szpiglasowym Wierchem znajdują się Głaźna Czuba, Głaźne Wrótka, Dziurawa Czuba, Szpiglasowa Czuba i Wyżnie Szpiglasowe Wrótka.

Przez Wrota Chałubińskiego prowadził szlak z Doliny Rybiego Potoku do Doliny Piarżystej, czyti górnego piętra Doliny Ciemnosmreczyńskiej. Ścieżka została przebudowana w latach 1889–1890 w łatwo dostępny szlak. Na wniosek Walerego Eljasza-Radzikowskiego zmieniono nazwę przełęczy z Zawraciku na Wrota Chałubińskiego dla uczczenia zmarłego w 1889 roku Tytusa Chałubińskiego, współtwórcy Towarzystwa Tatrzańskiego i jednego z pierwszych badaczy przyrody tatrzańskiej.

Po II Wojnie Światowej zlikwidowano szlak po słowackiej stronie (Dolina Piarżysta jest rezerwatem przyrody, szlak prowadzi tylko do Ciemnosmreczyńskiego Stawu). Po stronie polskiej Wrota Chałubińskiego dostępne są znakowanym szlakiem znad Morskiego Oka przez Dolinę za Mnichem. Szlak po wielu latach zamknięcia został otwarty w 1972 roku, w 1996 roku został wyremontowany.

Szlak na Wrota Chałubińskiego (znakowanie czerwone) odbija od Ceprostrady, czyli żółtego szlaku z Morskiego Oka na Szpiglasową Przełęcz. W związku z tym, że szlak ten nie oferuje takich widoków, jak inne szlaki w okolicach Morskiego Oka i Doliny Pięciu Stawów, a w dodatku na samej przełęczy się kończy i wymusza taką samą drogę powrotną, jest on znacznie mniej oblegany przez turystów i można tu nieco odetchnąć od panującego nieraz wokół zgiełku. Przy tym wszystkim szlak jest łatwy, należy bardziej uważać jedynie w jego górnej, piarżystej części, zwłaszcza przy schodzeniu. Widoki są dość ograniczone, ale z drugiej strony jest to jedyna okazja, aby zobaczyć z bliska okresowo wysychający Staw Staszica, podziwiać Mnicha od jego znacznie mniej znanej strony, a z samej przełęczy spojrzeć na Wyżni Ciemnosmreczyński Staw po słowackiej stronie.

Jest to też również okazja do znalezienia niniejszego kesza. Skrzynka znajduje się kilkanaście metrów od wejścia na przełęcz w stronę Szpiglasowego Wierchu. Trzeba podejść dosłownie kawałek w górę grani i odnaleźć skupisko głazów ze zdjęć. Kesz znajduje się w szczelinie pomiędzy głazami i jest przykryty mniejszymi kamieniami.