“ Zagórow - jako miasto będące własnością klasztorną - przez wiele lat był zamknięty dla osadnictwa żydowskiego. Stan ten uległ zmianie na przełomie XVIII i XIX wieku. W 1808 roku w miejscowości odnotowano obecność 21 żydowskich mieszkańców. Liczba wyznawców judaizmu w Zagórowie wzrastała dynamicznie - o ile w 1827 roku mieszkało tu 187 Żydów, to w 1897 roku w mieście było już 658 osób pochodzenia żydowskiego. Podstawą ich utrzymania były handel i rzemiosło. Wielu z nich zajmowało się handlem produktami spożywczymi, skupowanymi od okolicznych chłopów, Żydzi byli także kapelusznikami, krawcami, szewcami, blacharzami i stolarzami. W 1882 roku oddano do użytku synagogę, wybudowaną dzięki staraniom Abrama Jochimkiewicza i Ajzyka Nelkena. Autorzy opublikowanego w 1939 roku "Almanachu gmin żydowskich" napisali, że jej "gmach i piękne wnętrze są chlubą gminy".

Przed I wojną światową wśród części zagórowskich Żydów zyskały idee syjonistyczne. Wkrótce swoje placówki otworzyły tu "Ha-histadrut Ha-cijonit Be-Polanija" (inaczej Organizacja Syjonistyczna w Polsce) oraz "Hamizrachi". W Zagórowie działały także liczne żydowskie stowarzyszenia o charakterze religijnym, gospodarczym i charytatywnym.

W spisie powszechnym z 1921 roku 807 zagórowian zadeklarowało pochodzenie żydowskie. Kryzys z okresu międzywojennego nie ominął także Zagórowa. Trudne warunki gospodarcze w połączeniu z rosnącą konkurencją wymusiły powstanie w 1920 r. stowarzyszenia, którego celem miała być obrona interesów żydowskich rzemieślników.W lutym 1936 roku w Zagórowie doszło do antysemickich zamieszek. Podczas targu tłum zaczął niszczyć stragany należące do żydowskich kupców i rabować ich towary. Sprawa znalazła swój finał na sali sądowej. Bojkot ekonomiczny trwał jednak nadal, zmuszając część Żydów do znacznego ograniczenia działalności gospodarczej. Sytuacja ta dotkliwie uderzyła także w gminę żydowską, która bilans w 1936 roku zamknęła deficytem i jeszcze przez długi czas zmagała się z problemami finansowymi.

Pod koniec lat trzydziestych rabinem w Zagórowie był Szlomo Grudziński, a przewodniczącym gminy żydowskiej Majer Dessauer. W zarządzie kahału zasiadali też: Szymon Bauman, Lajzer Brysz, Lajzer Wolf-Korn, Eljasz Kronman, Mojsze Jakub Rosenthal, Szloma Sieradzki i Rubin Szafraniecki.

Cmentarz żydowski w Zagórowie położony jest w lesie, przy drodze do Imielna. Jego lokalizację zaznaczono na wojskowej mapie okolic Konina z 1935 roku. W wyniku zniszczeń dziś na terenie nekropolii znajdują się jedynie dwa nagrobki: Icchaka syna Jehudy Nelkena, zm. w dn. 03.07.1916 r. oraz jego syna Maurycego Mosze Nelkena, zm. w dn. 21.08.1923 r. - młynarza i właściciela gorzelni w pobliskim Lądku. Kilkanaście lat temu - dzięki zaangażowaniu między innymi Łucji Nowak z Muzeum Okręgowego w Koninie - na cmentarzu ustawiono pamiątkowy kamień z napisem:"Cmentarz żydowski. Teren prawnie chroniony. Uszanuj miejsce spoczynku zmarłych".

http://www.kirkuty.xip.pl/zagorow.htm

 Teren mocno zarośnięty. Założono razem z Blondo. Auto można zaparkować na ulicy gajowej przy cmentarzu.