Solna to niewielka wieś w gminie Kobierzyce, niedaleko Wrocławia. Początki miejscowości sięgają XIII wieku, gdyż pierwsze wzmianki o niej - jako Zolnig - pojawiają się w roku 1274.
Prawie w centrum wsi możemy dostrzec, wychylającą się spośród drzewek i zarośli, podniszczoną, niewysoką wieżę. Ta wieża wraz z resztkami murów oraz zdziczałym parkiem, to pozostałości po (pewnie kiedyś pięknym) renesansowym dworku. Pierwsza rezydencja w Solnej prawdopodobnie powstała już w średniowieczu. Około 1614 roku dla Heinricha von Heugla wzniesiono renesansowy dwór nawodny. Siedzibę powiększono i przekształcono w stylu barokowym w pierwszym ćwierćwieczu XVIII wieku. Dwór był jeszcze remontowany w 1900 roku, natomiast w kolejnych latach został zaniedbany. Być może po bezpotomnej śmierci Leopolda von Harrach w 1916 roku i przejęciu majątku przez linię rodziny z Krzeczyna Małego, budynek opuszczono. W każdym razie już w 1940 roku był w złym stanie technicznym. Kolejne zniszczenia miały miejsce w 1945 roku. W 1958 stan zachowania budynku oceniano na 20%. W kolejnych dekadach zniszczenia postępowały. Obecnie z renesansowego dworu pozostały piwnice, fragmenty ścian przyziemia i ośmioboczna narożna wieża. Dwór był murowany z kamienia i cegły, otynkowany, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, z wysokimi szczytami.
Dzisiaj już tylko czasem zaglądają tu miejscowi na małe co nieco, a na stałe mieszkają chyba jedynie szczury. Zresztą sami zobaczcie...
O keszu:
Keszyk to mikrus ukryty na współrzędnych. W środku jedynie logbook, więc BYOP ;). Pierwsi znalazcy mogą poszukać certyfikatów...
UWAGA !
Ze względu na ogrodzenie ruin wraz z pierwotnym miejscem ukrycia, kesz został umieszczony w nowej lokalizacji, ze zmienionym (na zupełnie inne) maskowaniem.