Teren puszczy pyzdrskiej był zamieszkiwany w dużej części przez ludność pochodzenia niemieckiego wyznania ewangelickiego. Stąd tutaj można spotkać sporo pozostałości po dawnych jej mieszkańcach w tym także miejsca spoczynku. Zapewne także już około 1770 r. powstały Borowieckie Stare Ol., założone nieznanym przywilejem wydanym przez Józefa Wężyka. Potwierdza to pochodzący z 1770 r. akt kupna gruntu podpisany przez sołtysa i ławników tej gminy. Według tabeli dymów z 1775 r. w osadzie tej, określanej jako „Olędry Borowiec i Huta” było 29 gospodarstw. Jeszcze w roku 1928 do szkoły z językiem niemieckim uczęszczało tutaj 120 dzieci gdzie uczył Edmund Hermann.Sam cmentarz zajmuje dość spory teren (są tu 2 wysokie krzyże i sporo pozostałych grobów w różnym stanie). Przy cmentarzu stoi stary drewniany budynek z dużą salą w środku ( mógł służyć jako kaplica).