W Zakopanym na Nowym Cmentarzu znajduje się Pomnik twórców polskiego harcerstwa Olgi i Andrzeja Małkowskich.

Pochowana na tym cmentarzu jest Olga Małkowska, natomiast Andrzej Małkowski, zginął w 1919 r. w katastrofie statku na Morzu Śródziemnym, i ma tu grób symboliczny.

Pomnik został odsłonięty 24 października 1981 r. w 70 rocznicę utworzenia pierwszych drużyn harcerskich.

Harcerski i skautowy świat jest specyficzny, można powiedzieć dziwny. Twórca skautingu, generał lord Robert Baden-Powell, za żonę obrał Olave, świętującą swe urodziny tego samego dnia co Naczelny Skaut Świata. W rocznicę ich urodzin skauci na całym świecie obchodzą Dzień Myśli Braterskiej. Twórcy polskiego skautingu – harcerstwa zmarli natomiast tego samego dnia, lecz Olga 60 lat po Andrzeju. W połowie stycznia, w rocznicę śmierci Małkowskich harcerze oddają im hołd.

Andrzej Juliusz Małkowski urodził się w ostatni dzień października 1888 roku. Pochodził z ziemiańskiej rodziny z Trębek pod Gostyninem, opodal Kutna. Nauki pobierał w Warszawie, Tarnowie, Krakowie i Lwowie, gdzie w 1907 roku zdał maturę. Następnie próbował sił jako student na Politechnice Lwowskiej, a następnie na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Niestety, nie dano mu było ukończyć uczelni. Andrzej pochodził z rodziny o patriotycznych tradycjach. Ojciec brał czynnie udział w powstaniu styczniowym, za co trafił do więzienia. 

Andrzej Małkowski już podczas nauki zaangażował się w działalność polskich organizacji. Jeszcze w Krakowie współorganizował abstynencką organizację uczniów krakowskich „Młodzież". Należał do „Eleusis", został wybrany do Zarządu Głównego „Eleuterii" - federacji związków abstynenckich. Aktywnie działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”, tajnej organizacji „ Zarzewie”, Organizacji Armii Polskiej oraz Polskich Drużynach Strzeleckich. I pewnego jesiennego dnia 1909 roku Andrzej spóźnił się na ćwiczenia. To wydarzenie zaważyło na jego życiu i zaowocowało powstaniem harcerstwa.

Za karę Andrzej Małkowski otrzymał do przetłumaczenia książkę Roberta Baden-Powella „Scouting for Boys". Tłumaczenie książki twórcy skautingu dla Andrzeja było raczej nagrodą i przeznaczeniem. Zafascynowany zaadoptował ideę skautingu do polskich realiów. Pomysł Małkowskiego spodobał się jego przełożonym, i tak narodził się polski skauting - harcerstwo. Już w maju 1911 roku odbył się we Lwowie pierwszy kurs skautowy. Drużyny Młodzieży Sokolej przekształcono w drużyny skautowe i oddano pod komendę Małkowskiego. Andrzej zaczął wydawać „Skauta”, polskie pismo o tematyce skautowej.

19 czerwca 1913 roku w Zakopanem Andrzej Małkowski poślubił Olgą Drahonowską. Olga urodzona w 1888 roku w Krzeszowicach była już wówczas nauczycielką i drużynową, założonej przez siebie pierwszej żeńskiej drużyny skautowej. Za młodu Olga, tak jak i Andrzej, działała w kilku organizacjach niepodległościowych. I właśnie tam się poznali. Olga przejawiała talenty artystyczne, czynnie uprawiała kilka sportów. Propagowała zdrowy tryb życia. Swoją drużynę skautek założyła we Lwowie już w 1911 roku. Weszła w skład Naczelnej komendy Skautowej, gdzie powierzono jej funkcje komendantki skautek. W 1912 roku Olga adaptowała wiersz Ignacego Kozielewskiego „Wszystko co nasze Polsce oddamy” uzupełniając refrenem „Ramię pręż, słabość krusz”, któremu nadano tytuł „Marsz skautów”. Śpiewany na melodię rewolucyjnej pieśni z czasem stał się hymnem ZHP.

źródło: http://naszemiasto.pl