Skrzynka zakopana jest w pniu drzewa Zdjecie NR 1 na głebokości okolo 40 cm pieńka szukaj w promieniu około 50 m od miejsca które wskazuje GPS
w niej znajdziesz podpowiedz gdzie szukac namiarów na drugą sprzynke

Fort 50 Prokocim Mutlicache 2/2

która jest zakopana pod tym co przedstawia zdjecie NR 2
Krótko o Forcie Fort 50 Prokocim powstał w latach 1882 - 1886. W miejscu wcześniejszych dzieł półstałych, ziemnych, z lat 1878 - 79. Zadaniem jego była obrona Traktu Lwowskiego. Fort ma narys pięcioboku, jak inne tego typu forty artyleryjskie w Twierdzy Kraków. Bramę wjazdową do Fortu zdobi boniowany portal. Do obrony bliskiej, przed bezpośrednim atakiem piechoty wroga, służyła głęboka fosa z trzema betonowymi kaponierami: podwójną - czołową i dwoma pojedyńczymi - barkowymi. Od strony szyi zachowały się resztki wałów obronnych. Długa, prosta poterna prowadzi do kaponiery czołowej; ze schronów w skrajnych poprzecznicach prowadzą potajniki do kaponier barkowych; obejrzeć tu można różne otwory strzelnicze: dla broni ręcznej, jak i do rzutów granatami; dobrze widoczne są otwory wentylacyjne, niezbędne do usuwania gromadzących się gazów prochowych. Przez boczne drzwi, osłonięte załomem muru, można przejść do fosy; drzwi te służyły do wypadów na wroga w przypadku, gdyby udało mu się dostać do fosy. Na wale artyleryjskim, pomiędzy 10 schronami pogotowia, widać stanowiska bojowe - działobitnie. Pięć baterii dział fortecznych ostrzeliwało nadciągającego od wschodu wroga; siłę ognia potęgowała zlokalizowana przy lewym boku sprzężona bateria artyleryjska, powstała tu około 1910 roku. Wjazdu do Fortu bronił pancerny sponson z dwoma karabinami maszynowymi Schwarzlose MO7/12, umieszczonymi w lawetach, którego obsługa składała się z 4 osób; obserwację umożliwiała pozioma szczelina obserwacyjna; swym ogniem sponson flankował również całą fosę zapola. Załoga Fortu liczyła 619 żołnierzy. W grudniu 1914 r., razem z innymi fortami VII sektora obronnego, głównie z Fortami 50 1/2 O i W Kosocice i Fortem 51 Rajsko, Fort 50 Prokocim wziął udział w walkach z Rosjanami; stąd, w dniu 6 grudnia, ruszyło przeciwnatarcie załogi Twierdzy, zakończone wycofaniem się wojsk rosyjskich do Wieliczki. Od okresu międzywojennego służył jako magazyn wojskowy, a potem cywilny. Pod koniec II wojny światowej w Forcie stacjonowały współpracujące z hitlerowcami formacje ukraińskie. Od lat 70. XX wieku stoi opuszczony, bo chodź przekazano go Akademii Medycznej, nikt nie miał pomysłu jak go zagospodarować. W 1975 roku zniwelowano sprzężoną baterię artyleryjską. W 2004 roku nieuchwytni sprawcy grabienia fortów z pozostałych zachowanych elementów pancernych zniszczyli pancerny sponson (skryty pod ceglaną zabudową), strata niepowetowana.

Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.