Węgajty z niemieckiego Wengaithen a oryginalnie - z pruskiego. Nazwa pochodzi od słowa wangus - las dębowy 

Wieś lokowana w 1366 r. na 30 łanach, kiedy to kapituła warmińska wystawiła w Braniewie przywilej dla Prusa Wiscanta na założenie wsi o nazwie Hoenberg. Proponowana nazwa nie przyjęła się i miejscowość została nazwana Wangaythen.  Do II Wojny Światowej w Węgajtach znajdowała się szkoła parafialna. 

Powstanie Teatru Wiejskiego "Węgajty" w r.1986 miało szczególne znaczenie w kontekście politycznym tamtego czasu. Pierwsze dokonania zespołu były odbierane jako zapowiedź odrodzenia życia publicznego i reform demokratycznych. W okresie "długiej nocy" lat 80-tych, po stanie wojennym istotne były działania organiczne, przygotowujące. Był to "czas kultury". Cechą pierwszych wystąpień artystycznych "Węgajt" był nowy stosunek do tradycji. Był on, z jednej strony demaskatorski, odrzucał stereotypy i klisze epoki peerelowskiej. Z drugiej strony tak samo ważne jednak było to, że spektakle "Wegajt" odsłaniały świat tradycji wieloetnicznej i multikulturalnej. "Historie Vincenza", "Gospoda ku Wiecznemu Pokojowi" wg. "Doliny Issy" Czesława Miłosza - oba spektakle w reżyserii Wacława Sobaszka - przemawiały do młodego pokolenia, do ludzi, którzy przystępowali do tworzenia nowych instytucji życia publicznego w regionie Warmii i Mazur. Częścią tego procesu była walka o oficjalne uznanie teatru w Węgajtach i zapewnienie mu niezależnego statusu.

Pierwsze spektakle "Wegajt" wywołały też duże wrażenie na festiwalach teatralnych w kraju i za granicą. Widziano w nich elementy nowego "wiejskiego" nurtu w polskim teatrze. Odbierano je w kontekście aktualnych przemian w Europie Środkowej, zwłaszcza, że teatr prezentował obok spektakli również dokumentacje swoich prac badawczych, prowadzonych w takich krajach, jak Macedonia, Białoruś, Słowacja i Ukraina. Były to poszukiwania w dziedzinie pieśni ludowej i teatru obrzędowego. Ukoronowaniem tego okresu działalności było przyznanie Teatrowi "Wegajty" głównej nagrody na międzynarodowym festiwalu teatralnym w Cieszynie w roku 1993.

W 2008 roku zainaugurowaliśmy program Teatru Potrzebnego. Rozpoczęły się projekty z udziałem mieszkańców pobliskiego Domu Pomocy Społecznej w Jonkowie. Balansowanie na granicy pomiędzy tworzeniem teatru i muzyki a edukacją i animacją kultury to oś naszego działania. Trzymanie się tego kierunku to jak trzymanie się źródła energii, żywości i pomysłowości. Kierunek lokalny, nastawiony na współpracę miejscowych inicjatyw realizujemy równocześnie z zamiarem rozwiązywania istotnych problemów egzystencjalnych i globalnych. Kontynuujemy podjęty w 2010 roku, ekologiczny temat „przyszłości”. Spektakl zatytułowany „Woda 2030” dotyczył problemów zmiany klimatu. W Polsce temat był dotąd mało popularny, w obecnym sezonie zaczyna jednak coraz ostrzej docierać do opinii publicznej.

-teatrwegajty.eu 

Teatr co roku organizuje festiwal Wioska Teatralna (zazwyczaj w lipcu) , jest to najważniejsze wydarzenie w roku dla obiektu. 

Kesz jest teraz ukryty w bezpiecznej odległości i od drogi, co pozwoli na bezpieczniejsze podejmowanie, niestety jest on w lesie przez co koordy mogą być trochę niedokładne.Jest on również większego rozmiaru niż poprzednio i z bardziej ambitnym maskowaniem. W środku oprócz fantów do wymiany jest logbook, ołówek i woreczek wchłaniający wilgoć. Proszę o nieagresywne obchodzenie się z keszem i o ponowne maskowanie . W lato polecam wziąć długie spodnie ,gdyż na drodze do kesza mogą stać pokrzywy itp. ; przy sporych opadach śniegu również może być ciężko. 

Gdyby był problem ze zlokalizowaniem ,przez niedokładne współrzędne to w albumie znajduje się dość charakterystyczne drzewo ,które prawie sąsiaduje z keszem. Skrytka jest też bardzo blisko skupiska brzóz. 

POWODZENIA :)