Mogiła Żołnierzy Niezłomnych

Mogiła Żołnierzy Niezłomnych

O miejscu:

Mogiłę wskazał świadek, Józef Głażewski, który mając 10 lat 1 marca 1946 r. poszedł z ojcem do lasu po chrust i został mimowolnym świadkiem niecodziennej sytuacji. Pod lasem zatrzymała się ciężarówka. Wyprowadzono kilka osób. Później chłopak słyszał strzały. Po odczekaniu w bezpiecznej odległości ruszyli z ojcem w kierunku wystrzałów Odnaleźli miejsce zbrodni. Mordercy nie zatroszczyli się o dokładne zakopanie płytkiej mogiły. W jednym miejscu wystawał but, a ciała były przysypane pospiesznie. Taki obraz zapamiętało wówczas 10-letnie dziecko. Przez okres PRL późniejszy dorosły już mężczyzna pielęgnował pamięć o ofiarach terroru komunistycznego, nawet wówczas, kiedy w miejscu wystawionego tam krzyża, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa wystawiła tablicę mówiącą o pochowanych tu ofiarach terroru hitlerowskiego. W trakcie ekshumacji przeprowadzanej przez Fundację Niezłomni napis ten został zamalowany oraz domalowano słowo wskazujące na zbrodnie komunistyczne.

• Władysław Prusaczyk • Bolesław Gnoza • Bronisław Lis • Dominik Trzciński • Ludwik Trzciński 
Wszyscy zamordowani pod Ostrołęką mężczyźni w ramach UB-eckiej "akcji przeciwbandyckiej" pochodzili ze wsi w gminie Turośl, byli najprawdopodobniej członkami siatki terenowej wspierającej bardzo aktywną wówczas partyzantkę Narodowego Zjednoczenia Wojskowego lub też jej żołnierzami. (na początku 1946 r. grupa ich liczyła ok. 15 osób). Bronisław Lis służył wcześniej w grodzieńskim 76 pułku piechoty, a bracia Trzcińscy urodzili się w „kapitalistycznych" Stanach Zjednoczonych. Do osądzenia mężczyzn ściągnięto jednego z najbardziej krwawych oskarżycieli publicznych (podporucznik i wiceprokurator Ireneusz Boliński (ponad 100 wniosków o KS), delegowany do pracy na terenie m.in. Ostrołęki przez KWB w celu rozbijania „band" partyzanckich) oraz sędziego wojskowego (Witold Smoczyk, który w tym czasie nader często ogłaszał karę śmierci dla Żołnierzy Wyklętych i członków podziemia antykomunistycznego). Proces przeprowadzony przez wojskowy sąd doraźny w jeden dzień (1 marca 1946 r.) zakończony karą śmierci dla pięciu mężczyzn połączony został z natychmiastową egzekucją oraz ukryciem szczątków; co także jest niechlubnym standardem przy walce z Niezłomnymi w okresie stalinowskim. Na terenie gminy Turośl w kolejnych miesiącach dokonywano obław i zatrzymań, o czym raportują dokumenty WiN (uczestników konspiracji z Turośli WiN zalicza do „innych organizacji niepodległościowych).

Prowadzone prace przez Fundację Niezłomni wymagały zaangażowania ekspertów z różnych dziedzin takich jak archeologia, antropologia, historia, konserwacja, genetyka, genealogia oraz wolontariuszy-poszukiwaczy. Podczas ekshumacji stwierdzono, że około 40 cm od poziomu gruntu zarysował się obrys jamy grobowej oraz wystające z niej fragmenty kości. Przy użyciu małych łopatek eksplorowano zasypisko jamy grobowej, do doczyszczania szczątków używano szpachelek i pędzli. Zarówno teren wykopu jak i urobek ziemny był na bieżąco monitorowany detektorem metalu, a znaleziska przypisywano do poszczególnych ofiar. Szczątki leżały jedne na drugich więc nie można było odsłonić wszystkich równocześnie. Po wykonaniu dokumentacji fotograficznej, pod nadzorem antropologa wyjmowano poszczególne kości i odkładano do opisanych skrzynek. Pobrano materiał genetyczny DNA ze szczątków. Opisano i zakonserwowano przedmioty osobiste. Dzięki poszukiwaczom, którzy podzielili wokół mogiła na małe sektory, zadokumentowano łuski z wystrzelonej broni lokalizując precyzyjnie miejsce w terenie usytuowania plutonu egzekucyjnego oraz fakt dobijania mężczyzn już w jamie grobowej. Pluton egzekucyjny wystrzelił do 5 skazańców 70 pocisków.

Dla chcących obejrzeć reportaż

Skrytka:

Mikro, weź ze sobą coś do pisania.
Pod koordynatami +/- 5m