Stopień trudności może nieco na wyrost, ale nikt nie obiecuje, że będzie łatwo! Nie zabierać dzieci i marudnych partnerów. Ostrzegam, bo nie chcę czytać płaczliwych komentarzy, jak było przy radzieckim bunkrze dowodzenia, gdy opis wprost mówił: skrzynka jest w tunelu, a marudy nie umiały odnaleźć wejścia! Tu będzie jeszcze trudniej i na nic najlepszy gps. Trzeba czytać opis i kombinować. Ostrożność potrzebna, by nie wpaść w głębokie dziury i nie złamać nogi! Asekuracja się przyda, bo gsm poza zasięgiem. Ubranie robocze potrzebne, by nie wybrudzić garnituru i nie podrapać się w jeżynach. W nocy nie iść, bo można spaść ze skarpy. Wybrać porę bez owadów, bo są wkurzające. Latarka potrzebna, bo Radzieccy wyjeżdżając wykręcili wszystkie żarówki. To nie będzie łatwy kesz!

Można dojechać na trzy kroki do obiektu samochodem, ale (!) nie chcesz chyba, by bezdomni Ci pomagali w poszukiwaniach! Zaparkuj nieco dalej. 

Rozpoczęcie poszukiwań proponuję zacząć od zwiedzania, stańmy sobie tam, gdzie stał samolot i rozejrzyjmy się. Doświadczony keszer zauważy… niedoświadczony zerknie w podpowiedź… Potem rzut oka na gps. Więcej podpowiedzi już nie będzie. Po dotarciu na miejsce szukaj owalnego klipsiaka fi 8 cm.

W pojemniku logbook z ołówkiem i 3 magnesy na lodówkę - wypasiony FTF dla pierwszego i kolejne dla drugiego i trzeciego zdobywcy. Ponadto czeka globus (to taki gps w 3D z czasów, gdy nie było geocachingu) oraz opaska odblaskowa (by Wam policja mandatu za chodzenie po drogach bez odblasków nie wlepiła). 

Nieco opisu

Dawne niemieckie, później radzieckie lotnisko wojskowe:
D: Fliegerhorst Brieg,
RU: Aэродром Бжег (Aerodrom Brzeg),
PL: Lotnisko Skarbimierz

Skrzynka znajduje się na terenie dawnej bazy lotniczej, w starym schronohangarze. Takich obiektów było około 32, rozmieszczone w grupkach po trzy, po obu stronach lotniska. Po wyprowadzce ostatnich żołnierzy radzieckich w 1993 tylko trzy schronohangary zostały zaadoptowane, reszta czekała na lepsze czasy. Do dziś tylko te trzy - dzierżanwione przez Opolski Aeroklub - zachowały się  stanie pierwotnym. Pozostałe zostały albo rozebrane doszczętnie, albo przynamniej pozbawione stalowych wrót. Część została sprywatyzowana i adoptowana na współczesne cele, tak jak np. bunkier dowodzenia, w którym była skrzynka, ale musiała być zarchiwizowana.

Schronohangary to nic innego, jak garaże na samoloty. Parkowały w nich Jaki-28 PP z pułku walki radioelektronicznej, MIGi-25 RB, MIGi-25 BM, Su-24 MR z pułku lotnictwa rozpoznawczego, Migi-23 z pomerańskiego pułku lotnictwa myśliwego.

Schronohangar ze skrytką był zapewne garażem samolotu z 164 kerczeńskiego samodzielnego pułku lotnictwa rozpoznawczego, który stacjonował w Brzegu od 31 grudnia 1958 do 1 sierpnia 1990.

Wszystkie były bardzo podobne. Betonowa konstrukcja przysypana ziemią. Z tyłu i od czoła nadbudowane ścianki oporowe z bloków betonowych. Od czoła znajdowały się wielkie wrota, o stalowych ściankach, wypełnione betonem, które rozsuwały się na boki. Były poruszane silnikami elektrycznymi (a czasem korbą przez młodych żołnierzy za karę) i toczyły się po torach kolejowych. To były pierwsze elementy które rozkradziono. W pustym wnętrzu o wymiarach 16 x 25 m prawie nic nie było, oprócz beczek ze smarami, itp. środkami do bieżącej konserwacji samolotów. Stały one na betonowej półce między żebrami konstrukcji, o czym świadczą jeszcze zachowane namalowane cyrylicą skróty. W tylnej części znajdowały się wielkie dwa wyloty, skierowane w prawo i mające ujście z boku obiektu. Tym wylotem uciekały spaliny z grzejących silniki samolotów, bowiem w radzieckich bazach samoloty odpalano w schronohangarach. Obok tego wyjścia znajdowało się pomieszczenie – składzik. Nie służył on zapewne dla ludzi, bo trudno byłoby w nim wytrzymać w huku i spalinach.

Przy niektórych hangarach znajdowały się dodatkowe pomieszczenia, ale wejścia do nich znajdowały się od zewnątrz. Przed każdym obiektem znajdowała się wielka płyta, w kształcie trapezu, która łączyła garaż z drogą kołowania. Gdzieniegdzie pozostały nawet białe linie prowadzące. Ale tych podjazdów bardzo niewiele zachowało się, tak samo jak niewiele posadzek zachowało się we wnętrzach.

Jak wspomniano, do dziś, opuszczonych schronohangarów jest zaledwie kilka, w tym ponoć tylko 3 są własnością gminy, nie do końca wiadomo które. Warto odszukać te opuszczone i pozwiedzać.

O historii: http://poziemibrzeskiej.strefa.pl/lewa/lotnisko.htm#1