Zobacz statystykę skrzynki
Dylemat pod Dubnem - OP8B04
Góra Dubne, wysokość 904 m., znajduje się w paśmie Gór Leluchowskich.
Właściciel:
skalpelx
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 860 m n.p.m.
Województwo:
Polska > małopolskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status:
Gotowa do szukania
Czas:
2:00 h
Długość trasy:
b.d.
Data ukrycia: 31-07-2015
Data utworzenia: 31-07-2015
Data opublikowania: 31-07-2015
Ostatnio zmodyfikowano: 22-08-2015 
14x znaleziona 
1x nieznaleziona 
0 komentarze 
0 obserwatorów 
57 odwiedzających 
6 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Szczyt Dubne (904 m n.p.m.) znajduje się w centralnej części i głównym grzbiecie Gór Leluchowskich (Pasmo Zimnego i Dubnego). Jest zwornikiem, w którym od głównego grzbietu odgałęzia się na wschód grzbiet do Barwinka (863 m n.p.m.) łączący grzbiet główny z grzbietem granicznym. Ze stoków Dubnego wypływają trzy potoki: na północ Młynne uchodzący do Muszynki, na zachód Zimne uchodzący do Popradu i na południowy-wschód Dubne (dopływ Smereczka). Niespełna kilometr na południe od Dubnego znajduje się drugi w głównym grzbiecie, bliźniaczy szczyt Zimne (nieco wyższy – 916 m n.p.m.). Masyw jest zalesiony. Oba wierzchołki dały nazwę dla całego pasma, która jest teraz wypierana przez określenie Góry Leluchowskie. Na wschodnich stokach Zimnego i Dubnego znajduje się rezerwat przyrody Hajnik chroniący fragment naturalnej buczyny karpackiej oraz naturalnego lasu jodłowego. Rezerwat został założony w 1974 r. i obejmuje powierzchnię 16,9 ha. Osobliwością rezerwatu jest fragment czystego drzewostanu jodłowego naturalnego pochodzenia, w wieku 130–180 lat. Pojedyncze jodły osiągają tu 100–115 cm grubości w pierśnicy i około 40 m wysokości. Zespół jedlin Galio-Abietetum zajmuje część rezerwatu. Dominującym zespołem jest buczyna karpacka Dentario Glandulosae-Fagetum, z mieszanym drzewostanem jodłowo-bukowym z przewagą buka w niższych partiach. Runo jest bardzo gęste i wysokie, z dużym zróżnicowaniem gatunkowym. Przeważa w nim wietlica samcza i jeżyna gruczołowata. Występują tu też wszystkie gatunki typowe dla lasów bukowych tego zespołu (żywiec gruczołowaty i cebulkowy, żywokost sercowaty i bulwiasty oraz paprotniki).
Kesz znajduje się na skrzyżowaniu szlaków: żółtego do Wojkowej i niebieskiego do Leluchowa. Do kesza można dojść, lub dojechać z trzech stron: żółtym szlakiem z Muszyny i Wojkowej lub niebieskim z Leluchowa.
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
14x
1x
0x
3x
