Początek roku 1945. Zwycięska jak dotąd armia hitlerowska, przegrywa już na wszystkich frontach II wojny światowej. Tysiące brudnych i wycieńczonych żołnierzy niemieckich w milczeniu wycofuje się w głąb Rzeszy. Przez Dolny Śląsk przetaczają się niezliczone ilości przerażonych uchodźców oraz konwoje z rannymi.
W mroźny, lutowy poranek zawiadowca stacji Ludwigsdorf (dziś Ludwikowice Kłodzkie) przepuszcza pociąg specjalny jadący z Glatz (Kłodzko) do Waldenburg (Wałbrzych). Lokomotywa ciągnie blisko 30 wagonów wypełnionych po brzegi rannymi żołnierzami, uchodźcami oraz sprzętem nieznanego przeznaczenia ukrytymi pod szarymi plandekami. Kolejny przystanek, Nider Königswalde (Świerki Dolne), cały skład mija już bardzo wolno, by po chwili z piskiem zatrzymać się w pobliskim tunelu. Kilku ludzi z obsługi wyskakuje z wagonów i nerwowo krząta się przy ostatnich wagonach. Po kilku minutach nerwowa krzątanina zostaje przerwana nagłymi krzykami. Niewielka grupa robotników wybiega z tunelu. Tuż za nimi, z ciemności, powoli wyłaniają się dwa wypełnione rannymi wagony.
W tym miejscu należy przypomnieć że trasa Kłodzko – Wałbrzych to istny górski szlak kolejowy, różnica poziomów pomiędzy Kłodzkiem a Bartnicą wynosi dokładnie 250 metrów!
Odczepione wagony coraz szybciej zaczęły się staczać w kierunku Ludwigsdorf oraz Neurode (Nowej Rudy). Zaledwie po kilku chwilach, rozpędzone wagony mkną przez perony Ludwigsdorf i z łoskotem wpadają na most kolejowy. Zaalarmowane służby przekładają zwrotnicę i kierują pędzące wagony na bocznicę znajdującą się tuż za mostem. Bocznica ta, wykorzystywana przez pobliską kopalnię Wenzeslaus (po 1945 Kopalnia Wacław) była torowiskiem wznoszącym się o kilka metrów ponad tor główny. Toczące się, już z ogromną prędkością, wagony wjeżdżają na bocznicę i z impetem uderzają w barierę kończącą tor. Zapora pęka, a wagony wylatują w powietrze i lądują w szczerym polu, na wysokości osiedla górniczego Gabersgrund (Orkany). Pogięte i zniekształcone konstrukcje wagonów wbijają się na kilka metrów w ziemię. Ludzie, którzy znajdowali się w ich wnętrzu, w jednej chwil zostali zmiażdżeni, a ich szczątki zostały rozrzucone wokół. Wybucha pożar. Mieszkańcy pobliskiego osiedla oraz pracownicy stacji w Ludwigsdorf przybywają z pomocą bardzo szybko. Niestety, niemal wszyscy znajdujący się w wagonach zginęli na miejscu. Kilka ciał było niemal doszczętnie spalonych. Tego dnia życie straciło ponad 60 osób, wg niepewnych danych pochowani zostali w zbiorowej mogile w Ludwikowicach Kłodzkich. Ze względów propagandowych informacje o tragedii nigdy nie dotarły do prasy.
Dziś rzadko kto wspomina o tej katastrofie, do dziś też nie wiadomo gdzie znajduje się grób ofiar ludwikowickiej katastrofy kolejowej.

MC NOWORUDERS (Nowa Ruda Neurode Tajemnice, zagadki, historia)

UWAGA: Kesz znajduje się w bezpiecznej odległości od obecnej, czynnej lini kolejowej. Nie ma żadnej potrzeby wchodzić na tory. Znajduje się on na zboczu nasypu po drugiej stronie.