Na starych niemieckich mapach topograficznych Messtischblatt często widać skróty opisujące dane miejsce. I tak Khf. to cmentarz, Gut to dwór, Vw często mylone z Vro to Volwerk czyli folwark, B.W. to dróżnik kolejowy, Sch. to stodoła i wreszczie Zgl., Ziegelei czyli cegielnia.
W 1939 r. znajdowało się w Gałęzinowie 66 gospodarstw rolnych, z których tylko 3 miały ponad 10 ha. Większość z gospodarst nie przekraczało powierzchnią 5 ha. Spowodowane to było nieurodzajną ziemią, bogatą w glinę i iły, idealny materiał dla przemysłu ceramicznego. W 1818 r. mistrz ceglarski Noftze złożył w słupskim magistracie wniosek o przekazanie 50 morgów ziemi, przy granicy ze Strzelinkiem, z przeznaczeniem na cegielnię. Po długich negocjacjach uzyskał zgodę i zaczął jej budowę. Część drewna do budowy zakładu otrzymał od magistratu, w zamian za cegłę, którą miał wyprodukować w przyszłości. Roczna opłata za 50 morgów wynosiła 50 talarów, później sumę tę obniżono do kwoty 30 talarów. W 1848 r. cegielnia została sprzedana mistrzowi ceglarstwa Arnoldowi, który kierował nią przez 16 lat. Następnymi jej właścicielami byli: Zimmermann i Mews i pod zarządem ostatniego upadła ona w 1876 r.
Po 23 latach powstała nowa cegielnia parowa. Później przeszła ona na własność jednej osoby - Karla Koepke. W okresie lata pracę przy produkcji cegieł znajdowało 40 robotników.
8 marca 1945 r. piechota radziecka zajęła wieś. W trakcie jej zajmowania podpalono dom rodziny Suckowsche, cegielnię Koepke oraz skład meblowy Carla Beckera ze Słupska.
Kesz: skrzynka znajduje się o 7,44 sekundy na południe oraz 7,62 sekundy na wschód od współrzędnych startowych. Tam znajdziesz skład dachówek, kierunek w jakim są ułożone, wskaże ci miejsce ukrycia kesza, zaledwie 9 kroków dalej. Strzeże go Carl Westphal.