RZEKA BIAŁA
Biała to rzeka w południowej Polsce, prawy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 28,6 km, a powierzchnia dorzecza - 139 km².
Jej źródłowe potoki wypływają ze stoków gór Beskidu Śląskiego: Klimczoka, Szyndzielni i Magury na wysokości ok. 800 m n.p.m. Rzeka przepływa przez Pogórze Śląskie, uchodzi w Dolinie Wisły w obrębie Czechowic-Dziedzic, na wysokości 242 m n.p.m. W dolnej części doliny Białej znajduje się kilka kompleksów stawów.
Przez wiele wieków Biała była rzeką graniczną, rozdzielającą historyczne tereny Śląska i Małopolski. Początkowo stanowiła granicę pomiędzy dawnymi diecezjami: wrocławską i krakowską. Od 1316 roku granica początkowo między śląskimi księstwami: cieszyńskim i oświęcimskim, potem po inkorporacji tego ostatniego do Korony w 1456 - między Królestwem Polskim a ziemiami korony czeskiej. W czasie rozbiorów od 1772 roku rozdzielała prowincje imperium Habsburgów: Galicję i Śląsk Cieszyński. Po II wojnie światowej do 1950 roku granica między województwem śląskim i krakowskim.
Wędrując zielonym szlakiem na Klimczok postanowiłem założyć skrzynkę w miejscu, gdzie znajduje się pierwszy zbiornik na Białej. Miejsce bardzo urokliwe, w szczególności po ostatniej wycince drzew - widok na sporą część południowej części miasta oraz na Beskid Mały.
Podpowiedź w ukrytej, kodowanej informacji. Jako że Biała dzieliła kiedyś dwa państwa, cała informacja pomocnicza kodowana w języku niemieckim. Musiałem utrudnić to zadanie, bo nawet bez podpowiedzi wprawne oko będąc na miejscu znajdzie bardzo charakterystyczną "skryjówkę".
Je moet ingelogd zijn om de hints te zien