Od początku swojego istnienia Giełczew należała do parafii Targowisko w diecezji krakowskiej, dopiero w 1914 roku została przyłączona do parafii w Wysokiem. W roku 1956 mieszkańcy wsi rozpoczęli budowę drewnianej kaplicy. W dniu 13 kwietnia 1958 roku proboszcz z Wysokiego ks. Kanonik Teodor Cybulski dokonał poświęcenia kaplicy p.w. św Izydora. Początkowo nabożeństwa były odprawiane w drugą i czwartą niedzielę miesiąca, a od października 1959 roku we wszystkie niedziele i święta. 4 września 1960 roku odbyło się poświęcenie ołtarza zbudowanego przez mieszkańca wsi Giełczew Ludwika Wośka. 3 kwietnia 1961 roku zostały poświęcone dzwony. W tym też roku został ustanowiony drugi odpust na uroczystość Matki Boskiej Częstochowskiej. wspólnym W 1980 ogrodzono plac kościelny. 30 grudnia dekretem Kurii Biskupiej w Lublinie została erygowana parafia Giełczew. 1 października 1989 roku parafię dotknęło nieszczęście, w wyniku pożaru spłonął doszczętnie kościół. W zgliszczach odnaleziono cudownie ocalały różaniec. W październiku tego roku nastąpiła kolejna zmiana proboszcza. Został nim ks. Józef Czerwieniec, biorąc na swe barki niezwykle odpowiedzialne i trudne zadanie – budowę nowego kościoła. Po świętach Wielkanocnych 1990 roku rozpoczęto budowę nowej świątyni. 28 października Jego Ekscelencja Biskup Lubelski ks. Prof. Dr hab. Bolesław Pylak dokonał uroczystego Aktu Wmurowania Kamienia Węgielnego pod kościół parafialny M.B. Częstochowskiej w Giełczwi. Wszystkie prace budowlane wykonywali parafianie, a nad całością czuwał miejscowy inżynier Mieczysław Poniewozik. W tym czasie msze święte odprawiane były w dobudowanej do sali katechetycznej prowizorycznej kaplicy.
W 1628 roku właścicielką części Giełczwi (obecnie Giełczew – Doły, Baldachowa i Zalaski) była Katarzyna Sobieska, wojewodzina lubelska – siostra króla – żona Zasławskiego oraz Radziwiłła.
Kesz – mikrus- z boku kościoła.
Kordy nie wskazują kesza.