Na wstępie należałoby się zastanowić, czy obiekt ten jest wieżą ciśnień?... Tak brzmiał ostatnio początek opisu ponad stuletniego obiektu, który zaintrygował, nie tyle mnie co pewnego skąd inąd znanego mi „keszera”. Postanowiłem się mu przyjrzeć i oczywiście wciągnąć na mapę poszukiwań. Szybko jednak okazało się, że domysły moje co do samego obiektu – są mylne. Właściwe przeznaczenie, czy raczej historia obiektu znane mi było już kilka godzin po publikacji – dzięki czujności i wsparciu logistycznemu innych „keszerów” za co publicznie pragnę im podziękować.

Panowie : le_szek, ZaBorZ_PL, bartek-111 – dziękuje. Da się kulturnie i bez hejtu :).

Huta Katarzyna - zakład na terenie dzisiejszego Sosnowca. Obecnie po przekształceniach na przełomie XX/XIX wieku działa w postaci kilku niezależnych od siebie spółek m.in. Huta Buczek sp. zoo, Technologie Buczek, Severstallat Silesia.

Huta została wybudowana w latach 1881 - 1883 przez górnośląski koncern Vereinigste Koenigs und Laudahutte na części gruntów wsi Sielec zakupionych od spadkobierców hrabiego Renarda. Huta obejmowała początkowo tylko stalownię walcownię oraz młotownię, gdzie przetwarzano surówkę importowaną ze Śląska. W latach 1890 i 1895 zbudowano w niej dwa wielkie piece, a w 1896 roku uruchomiono wytwórnię rur spawanych.  9 lutego 1905 roku demonstrujących pod bramami huty robotników zaatakowało wojsko carskie - zginęło 48 demonstrantów, a blisko 150 zostało rannych

Na początku XX wieku zatrudnienie wynosiło około 1500 osób, a tuż przed I wojną światową około 2000 osób. Wyroby huty zyskały uznanie na światowych wystawach m.in. w Nowym Jorku, Paryżu, Hamburgu, Kijowie...

Podczas I wojny światowej zakład uległ niemal całkowitemu zniszczeniu W 1923 oku została nabyta przez Modrzejowskie Zakłady Górniczo-Hutnicze, które potem po przekształceniu występowały pn. Zjednoczone Zakłady Sosnowieckich Hut Żelaznych Modrzejów-Handtke S.A..

Podczas II wojny światowej huta uległa dewastacji, a Niemcy w jednej jej części produkowali części do łodzi podwodnych.

Po wojnie huta została przejęta przez państwo i nazwana Hutą im. M.Buczka. Poniesiono znaczne nakłady inwestycyjne by odbudować moc produkcyjną. W 1961 roku przyłączono do niej Hutę Sosnowiec.

Wieża która samotnie stoi na pozornie niczyim terenie, jest pozostałością właśnie Huty „Katarzyna”. Ta ponad stuletnia konstrukcja stoi i niszczeje, a władze Huty „Buczek” do których obecnie należy nie bardzo wiedzą co z nią zrobić.

Czas funkcjonowania huty, to również czas świetności wieży. Wykorzystywana była w dwojaki sposób.

Wewnątrz znajdował się kafar do łamania dużych odlewów. Według dostępnych informacji, proces łamania odlewów polega na ich oczyszczaniu z wylewek powstałych w procesie odlewania. Po dokonaniu tych czynności odlew przybiera wstępny zamierzony kształt.

Na zewnątrz wieży, przytwierdzona do jednej ze ścian konstrukcja stanowiła wieże do ćwiczeń zakładowej straży pożarnej. Nawiasem mówiąc jedną z najdłużej działających na terenie Sosnowca. Mur biegnący od wieży to, tylna ściana zabudowań straży, która miała właśnie w tym miejscu swoją siedzibę. Obecnie zostały resztki tej konstrukcji.

O Keszu:

Skrzynka umieszczona na kordach. Certyfikaty jak w przypadku wieży ciśnień dostępne po umówieniu do odbioru osobistego na terenie Sosnowca, Siemianowic lub Katowic - opcjonalnie poczta polska(sześćzerosześćdwadwadwazerosiedemjeden)

Źródło:

http://wikizaglebie.pl/wiki/Huta_%22Katarzyna%22_%28Sosnowiec%29

http://www.wobiektywie2008.republika.pl/gfx/ksp.pdf