Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Wiadukt im. płk. Ryszarda Kuklińskiego - OP867F
Właściciel: MaciekBDG
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 44 m n.p.m.
 Województwo: Polska > kujawsko-pomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 01-12-2014
Data utworzenia: 02-12-2014
Data opublikowania: 02-12-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 02-12-2014
63x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 2 obserwatorów
55 odwiedzających
48 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Zalecane szukanie nocą  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Przyczepiona magnesem 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

BIOGRAFIA PATRONA:

płk. Ryszard Kukliński - Ryszard Jerzy Kukliński pseud. Jack Strong (ur. 13 czerwca 1930 w Warszawie, zm. 11 lutego 2004 w Tampie) – pułkownik Wojska Polskiego i armii amerykańskiej, zastępca szefa Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego WP (PRL), agent CIA.

Urodził się w rodzinie robotniczej o tradycjach katolickich i związanych z PPS. Jego ojciec, żołnierz Miecza i Pługa, podczas II wojny światowej został aresztowany za działalność konspiracyjną i zginął w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen.

Ryszard Kukliński zaraz po wojnie, w wieku 15 lat, rozpoczął pracę we Wrocławiu, w Miejskiej Straży Ochrony Obiektów; jego zadaniem było pilnowanie fabryki mydła. Zachowane dokumenty wskazują także, że w 1946 był - prawdopodobnie na krótko - aresztowany, choć nie wiadomo, z jakiego powodu. W wieku 17 lat wstąpił do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Trzy lata później ukończył szkołę oficerską. W latach 1950-1953 służył w 9 Pułku Zmechanizowanym w Pile. Szybko piął się po szczeblach kariery - służył jako oficer sztabowy i przygotowywał między innymi plany inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. W latach 1967-1968 był w Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru Układów Genewskich dotyczących Wietnamu, gdzie - według niektórych źródeł - prawdopodobnie nawiązał kontakt z CIA. Według zbeletryzowanej biografii Kuklińskiego Mój przyjaciel zdrajca autorstwa Marii Nurowskiej, nastąpiło to wiele lat później, podczas jego wyjazdu do Niemiec. Tę drugą wersję potwierdzać może zachowany w archiwach krótki list do ambasady USA w Bonn, nadany w sierpniu 1972 z Wilhelmshaven, w którym nadawca łamaną angielszczyzną proponuje wyznaczenie amerykańskiego oficera mówiącego po polsku lub rosyjsku, który gotów byłby się z nim spotkać w jednym z następnych dni w Amsterdamie lub Ostendzie. Później okazało się, że autorem tego listu był Kukliński.

Według jego relacji, planował zawiązać w Wojsku Polskim spisek przeciw ZSRR, jednak CIA odwiodła go od tego, jako od działania skazanego na niepowodzenie. Zamiast tego poproszono go o przekazywanie informacji mogących zaszkodzić Związkowi Radzieckiemu. W latach 1971-1981 Kukliński przekazał na Zachód ponad 40 tys. stron najtajniejszych dokumentów dotyczących Polski, ZSRR i Układu Warszawskiego. Dokumenty te dotyczyły między innymi planów ZSRR użycia broni nuklearnej, danych technicznych najnowszych sowieckich broni m.in. czołgu T-72 i rakiet Strzała-2, rozmieszczenia radzieckich jednostek przeciwlotniczych na terenach Polski i NRD, metod stosowanych przez Armię Radziecką w celu uniknięcia namierzenia jej obiektów przez satelity szpiegowskie, planów wprowadzenia stanu wojennego w Polsce i wielu innych.

W obliczu bezpośredniego zagrożenia dekonspiracją, Kukliński wraz z żoną i dwoma synami uciekł z Polski, a z pomocą CIA dotarł do Stanów Zjednoczonych na krótko przed wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce 13 grudnia 1981 roku. Trzy lata później, 23 maja 1984 roku został przez sąd wojskowy w Warszawie zaocznie skazany na karę śmierci, w 1990 wyrok został złagodzony do 25 lat więzienia. W 1995 wyrok uchylono i Kuklińskiemu przywrócono stopień pułkownika, jednak sprawę skierowano ponownie do prokuratury wojskowej. W 1997 śledztwo umorzono, argumentując że działał w stanie wyższej konieczności. Według Leszka Millera rehabilitacja Kuklińskiego była jednym z nieoficjalnych warunków wejścia Polski do NATO. Kukliński odwiedził Polskę w kwietniu 1998 roku.

Po rehabilitacji nadano mu m.in. honorowe obywatelstwa miast Krakowa i Gdańska.

Kukliński zmarł 11 lutego 2004 w wieku 73 lat. Przyczyną śmierci był gwałtowny udar mózgu w szpitalu.

Prochy płk. Kuklińskiego i jego starszego syna Waldemara, który zginął w sierpniu 1994 roku z rąk nieznanych do dziś sprawców (został potrącony przez samochód, w którym nie znaleziono żadnych odcisków palców), spoczęły 19 czerwca 2004 r. w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Drugi syn, Bogdan Kukliński, według oficjalnej wersji zaginął bez śladu podczas morskiego rejsu w 1993 roku. W 2009 roku "Wprost" wysunął hipotezę, że zaginięcie zostało sfingowane przez CIA w ramach programu ochrony świadków.

W grudniu 2008 CIA ujawniła raporty Kuklińskiego z roku 1981, między innymi charakterystykę gen. Jaruzelskiego.(źródło)

 

KESZ:

To mały magnetyk ukryty +/-5m od kordów.

Koniecznie zabierz coś do pisania.

 

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Wpisy do logu: znaleziona 63x nieznaleziona 0x komentarz 0x Wszystkie wpisy