Show cache statistics
This cache belongs to GeoPath!
Please log in to see the coordinates.
Altitude: 27 m. ASL.
Region:
Poland > zachodniopomorskie
Cache type: Other type
Size: Micro
Status:
Ready for Search
Date hidden: 19-11-2014
Date created: 19-11-2014
Date published: 19-11-2014
Last modification: 05-04-2015 
72 visitors 
44 x rated 
Rated as: Average
Cache attributes
Description
PL
| GŁAZ NIEMIERZYŃSKI (Bernharda) | | Drukuj | |
Jednym z 23 szczecińskich pomników przyrody jest głaz narzutowy z granitognejsu szarego, znajdujący się przed kościołem św. Kazimierza Ma około 3 metry wysokości.
Na głazie widnieje napis: Direktor Pastor D.Wilhelm ... (nazwisko pastora wymazane) 1877-1909. Patrząc na pomnik zastanawiamy się kim był człowiek, któremu poświęcono ten kamień dziękczynny?
Głaz
Na głazie widnieje napis: Direktor Pastor D.Wilhelm ... (nazwisko pastora wymazane) 1877-1909. Patrząc na pomnik zastanawiamy się kim był człowiek, któremu poświęcono ten kamień dziękczynny?
Wyryty napis na głazie
Po przejrzeniu dokumentów i opracowań, znajdujących się w Książnicy Szczecińskiej i bibliotece Muzeum Narodowego dowiadujemy się, że był to Wilhelm Bernhard, dyrektor zakładów dla dzieci upośledzonych „Kückenmühler” w Szczecinie w latach 1877-1909.
Wilhelm Bernhard urodził się 5 października 1843 w Kamieniu Pomorskim. Po ukończeniu studiów teologicznych został pastorem w Trzebieszewie (powiat Kamień Pomorski), a w 1872 roku kapelanem pomocniczym w więzieniu w Nowogardzie. W dniu Święta Reformacji - 31.10.1877 roku powierzono mu obowiązki kierownictwa ośrodka „Kückenmühler” w Szczecinie. Fundatorem tego ośrodka był Gustaw Jahn (1818-1888), który w 1862 roku zakupił za 8000 talarów parcelę młyna „Kückenmühler” w Lesie Arkońskim. W dniu 14.10.1863 roku oddano do użytku dwa budynki ośrodka dla 100 upośledzonych dzieci. Funkcje kierowników ośrodka pełnili pastorowie Friedrich Barthold (do 1869) i Otto Heise (do 1876) oraz Wilhelm Bernhard w latach 1877-1909. Młody, energiczny pastor Wilhelm Bernhard przystąpił do rozbudowy zakładów opiekuńczych, i tak w 1881 wybudowano trzeci dom dla wychowanków, w 1882 dom dla epileptyków, w 1883 dom diakonis. W latach 1888-1889 z jego inicjatywy wybudowano kościół św.Kazimierza (heilige Casimir).
W następnych latach powstawały kolejne obiekty dzięki dobrowolnym datkom w ramach działań fundacji ewangelickiej. Wybudowano szkołę, salę gimnastyczną, laboratorium, kaplicę cmentarną, dwa domy starców, pralnię z kominem o wysokości 25 m., kuchnię dla 1000 osób, budynki warsztatów, stajnię. W pierwszym rzędzie starano się nauczyć dzieci podstawowych zasad liczenia, pisania, czytania, dla mniej zdolnych była klasa wstępna, korygowano też wady wymowy.
Wychowankowie ośrodka mieli zajęcia praktyczne w gospodarstwie rolnym, w wielu gospodarstwach ogrodniczych (słynęli z uprawy szparagów), w szkółce leśnej. Uprawy te obejmowały ponad 300 mórg ziemi. Dzieci uczono również w warsztatach koszykarskich, szewskich, szczotkarskich, kowalskich. W końcu XIX wieku liczba dzieci wynosiła 1100, opiekowało się nimi 4 lekarzy, i siostry ewangelickie (diakonise).
Wilhelm Bernhard podczas 32 lat pracy dokonał wielkiej rozbudowy zakładów „Kückenmühler”. W 1877 roku przejął 2 budynki a pod koniec swego życia pozostawił 75 budynków. Wybudowane wtedy domy były w znacznej części nowoczesne, z centralnym ogrzewaniem i ciepłą wodą. W jednym z budynków mieściło się seminarium dla pastorów, w którym urzędowała najwyższa rada kościelna. W 1908 roku uniwersytet w Greiswaldzie w uznaniu zasług mianował Wilhelma Bernharda doktorem honorowym. Kiedy zmarł 26 maja1909 roku pozostawił w żałobie 1400 pensjonariuszy ośrodka i jego pracowników, został pochowany na pobliskim cmentarzu. Pamięć Wilhelma Bernharda uczczono stawiając kamień dziękczynny przed kościołem oraz nazywając jego imieniem jedną z pobliskich ulic Bernhardstr. (ul.Wszystkich Świętych).
Najwyższa pora, aby przywrócić pamięci nazwisko pastora BERNHARDA, umieszczając je ponownie na Głazie Niemierzyńskim - pomniku przyrody i głazie dziękczynnym zasłużonego dla Szczecina człowieka. Dowiódł tego swoją pracą na rzecz chorych dzieci, a kościół i budynki, które pozostawił służą nam do dziś. W maju 2009 roku minie 100 lat od jego śmierci.
Budynki byłego Kückenmühler
Wilhelm Bernhard urodził się 5 października 1843 w Kamieniu Pomorskim. Po ukończeniu studiów teologicznych został pastorem w Trzebieszewie (powiat Kamień Pomorski), a w 1872 roku kapelanem pomocniczym w więzieniu w Nowogardzie. W dniu Święta Reformacji - 31.10.1877 roku powierzono mu obowiązki kierownictwa ośrodka „Kückenmühler” w Szczecinie. Fundatorem tego ośrodka był Gustaw Jahn (1818-1888), który w 1862 roku zakupił za 8000 talarów parcelę młyna „Kückenmühler” w Lesie Arkońskim. W dniu 14.10.1863 roku oddano do użytku dwa budynki ośrodka dla 100 upośledzonych dzieci. Funkcje kierowników ośrodka pełnili pastorowie Friedrich Barthold (do 1869) i Otto Heise (do 1876) oraz Wilhelm Bernhard w latach 1877-1909. Młody, energiczny pastor Wilhelm Bernhard przystąpił do rozbudowy zakładów opiekuńczych, i tak w 1881 wybudowano trzeci dom dla wychowanków, w 1882 dom dla epileptyków, w 1883 dom diakonis. W latach 1888-1889 z jego inicjatywy wybudowano kościół św.Kazimierza (heilige Casimir).
Kościół św. Kazimierza
W następnych latach powstawały kolejne obiekty dzięki dobrowolnym datkom w ramach działań fundacji ewangelickiej. Wybudowano szkołę, salę gimnastyczną, laboratorium, kaplicę cmentarną, dwa domy starców, pralnię z kominem o wysokości 25 m., kuchnię dla 1000 osób, budynki warsztatów, stajnię. W pierwszym rzędzie starano się nauczyć dzieci podstawowych zasad liczenia, pisania, czytania, dla mniej zdolnych była klasa wstępna, korygowano też wady wymowy.
Zakłady Kückenmühler - początek XX wieku
Wychowankowie ośrodka mieli zajęcia praktyczne w gospodarstwie rolnym, w wielu gospodarstwach ogrodniczych (słynęli z uprawy szparagów), w szkółce leśnej. Uprawy te obejmowały ponad 300 mórg ziemi. Dzieci uczono również w warsztatach koszykarskich, szewskich, szczotkarskich, kowalskich. W końcu XIX wieku liczba dzieci wynosiła 1100, opiekowało się nimi 4 lekarzy, i siostry ewangelickie (diakonise).
Szkoła i dom diakonis - początek XX wieku
Napis na byłym domu diakonis
Najwyższa pora, aby przywrócić pamięci nazwisko pastora BERNHARDA, umieszczając je ponownie na Głazie Niemierzyńskim - pomniku przyrody i głazie dziękczynnym zasłużonego dla Szczecina człowieka. Dowiódł tego swoją pracą na rzecz chorych dzieci, a kościół i budynki, które pozostawił służą nam do dziś. W maju 2009 roku minie 100 lat od jego śmierci.
Cisy obok głazu - pomniki przyrody
W Szczecinie są 23 pomniki przyrody i 3 z nich znajdują się na terenie byłych zakładów opiekuńczych „Kückenmühler”. Obok głazu rosną cztery cisy pospolite, a przy ulicy Doktora Judyma, zaraz obok mostku nad strumykiem Warszewiec, również znajduje się grupa cisów pospolitych.
grupa cisów - pomniki przyrody
Współrzędne geograficzne Pobrane z Mapy Skrzynek v3
POWODZENIA!!
Pictures
Log entries:
56x
1x
1x
