Lasy Czerwonego Boru były miejscem koncentracji i potyczek wojsk polskich w pierwszych dniach kampanii wrześniowej
18-pułku piechoty,33-pułku piechoty,71-pułku piechoty z wojskami 10 DPanc. I 20 DZmot. wysłanymi przez generała Guderiana
W walkach w okolicach Czerwonego Boru oraz w walkach o pobliski Zambrów polskie oddziały poniosły bardzo wysokie straty.
Zaraz po wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej wielu ludzi, głównie żołnierzy z rozbitych podczas działań wojennych oddziałów, szukało schronienia w pobliskich lasach. Już po bitwie pod Andrzejewem z oddziałów, którym udało się przedrzeć przez pierścień niemiecki, powstało kilka oddziałów partyzanckich. Jeden z nich pod dowództwem por. Adama Łempickiego przetrwał w lasach Czerwonego Boru i w ich okolicy, aż do połowy października 1939 r.
Jedno z wielu miejsc pochówku bohaterskich żołnierzy którzy zginęli w pierwszych dniach wojny obronnej 1939 roku